Onze Taal. Jaargang 76

Gesignaleerd

Gaat goed komen
Arie Snoek - Rotterdam

Of het nu komt door onze behoefte aan extra houvast in deze onzekere tijden weet ik niet, maar duidelijk is wel dat de vaste uitdrukkingen waarmee we naar de toekomst verwijzen steeds stelliger worden. Een jaar of wat geleden was als afronding van een gesprek over wat ons te wachten staat het ongewisse ‘We zullen wel zien’ heel gebruikelijk. Of het gelaten ‘Laten we er het beste maar van hopen’, of het iets optimistischere ‘Het komt allemaal wel goed’.

Al deze min of meer tastende formuleringen lijken inmiddels hun plaats te hebben afgestaan aan die ene, dagelijks meermalen over ons heen komende standaardfrase: ‘Gaat goed komen’, dan wel: ‘Gaat helemaal goed komen.’

Laten we er inderdaad maar het beste van hopen.

Doormiddel van
Maarten Willems - Schijndel

Als docent aan de TU in Eindhoven krijg ik een groot aantal werkstukken onder ogen die geschreven zijn door Nederlandse masterstudenten aan onze faculteit. Al een jaar of vijf valt mij op dat de constructie door middel van verrassend maar onrustbarend vaak wordt gespeld als doormiddel van. Aanvankelijk dacht ik aan een toevalligheid of regionale invloeden, maar nu, enkele jaren later, constateer ik onverminderd dat zeker in driekwart van de gevallen doormiddel als één woord wordt gespeld. Een logische verklaring lijkt er niet te zijn. Doorgaans worden lange woorden opgedeeld in losse woorden, zelden speelt zich het omgekeerde af. De enige verklaring die ik kan bedenken, is dat de studenten moeten denken aan doormidden.