Onze Taal. Jaargang 76

[p. 298]

Reacties

Gedeletet/gedieliet
Kees Rijnierse - Eindhoven

De rubriek ‘Tamtam’ in het septembernummer meldt dat gedeletet het woord is dat het vaakst fout wordt gespeld op internet: het wordt in 99,65% van de gevallen als bijvoorbeeld gedelete of gedeleted geschreven. Ik durf te wedden dat ook 99,65% van de mensen het woord uitspreekt als [gedieliet]. Daarom lijkt het mij een kwestie van tijd voordat deleten als dielieten wordt geschreven.

Telefoon opnemen
Drs. Olivia Butterman - Amersfoort

In Onze Taal van september behandelt Frank Jansen in zijn rubriek ‘Hom of kuit’ de vraag of we de telefoon voortaan moeten opnemen met onze naam of met enkel ‘hallo’. Maar er is nog een andere mogelijkheid, die hij niet heeft vermeld. Op de Britse Kanaaleilanden (waar mijn familie woont) wordt de telefoon vaak opgenomen met het noemen van het telefoonnummer. Hierbij dient te worden opgemerkt dat de telefoonnummers op deze eilanden uit slechts zes cijfers bestaan.

Feed en feet
Tineke Carolus - Eexterveenschekanaal

In de laatste aflevering van Guus Middags rubriek ‘Woordenboek van de poëzie’, in het septembernummer, komt onder meer een gedicht van de Australische dichter Les Murray ter sprake, en meer in het bijzonder de regel ‘All me are standing on feed’. Middag schrijft: ‘Als je de koe [deze regel] alleen zou hóren denken, zou je niet zeker weten wat hij bedoelde: “feet”, met een t (...) of “feed”, met een d (...)’. Toch geloof ik dat je dat wél zou kunnen horen, vooropgesteld dat de koe een beetje zorgvuldig Engelkoes spreekt. Immers, een d aan het eind van een woord wordt in het Engels stemhebbend uitgesproken. Als het goed is, hoor je dus wel degelijk verschil tussen feed en feet. Bovendien heeft de stemhebbende d invloed op de ie-klank: die is in feed wat langer dan in feet.

Voorbeeldfunctie en hoofdpijnklachten
Bert Biel - Rolde

Columnist Jan Kuitenbrouwer schrijft in het septembernummer dat steeds meer mensen het woord voorbeeld vervangen door voorbeeldfunctie. Bij mijn werk in de gezondheidszorg hoor ik al een poosje iets vergelijkbaars. Moderne patiënten hebben geen last meer van hoofdpijn, maar van ‘hoofdpijnklachten’. Soms vraag ik me af of ze daar misschien paracetamolmedicatie voor gebruiken.

‘Wie vloekt verliest’
René Appel - Amsterdam

In het septembernummer staat Jan Erik Grezel stil bij het negentigjarig jubileum van de Bond tegen het vloeken, met het artikel ‘Eerbied voor de schepper én het schepsel’. Jaren geleden werd het vloeken ook bestreden door middel van een affiche met de tekst ‘Wie vloekt verliest’. Op het Amstelstation alhier had iemand daar met dikke viltstiftletters bij geschreven: ‘En wie verliest vloekt.’

Posters van de Bond tegen het vloeken nodigen soms uit tot commentaar.
Bond tegen het vloeken

Pinda's zijn geen noten
Arjanna van der Plas - Delft

In de rubriek ‘Ruggespraak’ van september staat een etiket van een pak doppinda's afgebeeld, met daarop de vermelding ‘Kan sporen van noten bevatten’. Waarschijnlijk vond de inzender dit een nogal overbodige, en dus hilarische constatering. Maar voor mensen met een notenallergie is dit een belangrijke opmerking: pinda's zijn geen noten, maar peulvruchten, en kunnen dus wel gegeten worden door deze groep. Een zak pinda's die sporen van noten bevat, kan daarentegen levensbedreigend zijn. Kortom, een zeer terechte opmerking van de producent.

Midden-Oosten
Ruud Baarda - Scheveningen

Met veel belangstelling las ik het artikel van Joris Luyendijk over de relatie tussen taal en politiek in het Midden-Oosten. Ik had eigenlijk verwacht dat Luyendijk het begrip ‘Midden-Oosten’ zelf ook zou bespreken, want deze naam is zelf een typisch product van het West-Europese koloniale denken. In India bijvoorbeeld spreekt men van ‘West-Azië’. Hoe noemen de volken in het Midden-Oosten zelf het gebied waarin zij wonen?

Naschrift Joris Luyendijk

Een deel van de Arabische wereld zegt ‘Arabische wereld’ (‘al-'Alam al-Arabi’), daarmee Israël impliciet bestempelend als een vreemde entiteit. Bovendien trekt men zo ook helder de grenzen met de niet-Arabischtalige landen Turkije en Iran, en marginaliseert men impliciet de niet-Arabischsprekende Koerden en Berbers. De meest gangbare term is echter Midden-Oosten (al-Sharq al-Awsat). Een heel belangrijke krant heet ook zo, dus de term is echt wel volledig geaccepteerd en ingeburgerd.

Cameltoe
L.A. Van Nigtevegt - Huissen

Naar aanleiding van Henk Spaans septembercolumn over het woord cameltoe kan ik u mededelen dat in de vorige eeuw mijn dochter de term liplezers gebruikte voor de toentertijd gangbare leggings van een bepaald soort tienermeisjes.