Onze Taal. Jaargang 78

Gesignaleerd

Affakkelen
Caroline de Widt - Meppen

Op het congres van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten begin juni gebruikten twee sprekers, Ed Nijpels en Annemarie Jorritsma, in hun toespraken het woord affakkelen. Het werd gebruikt als minder zware variant van afbranden. Zo werden er volgens de sprekers plannen en voorstellen ‘afgefakkeld’, oftewel: die gingen niet door omdat er te veel kritiek op was.

Ik kende het woord alleen in technische zin. Dan wordt het gebruikt als term voor het verbranden van de bij onder meer aardolieproductie en olieraffinage vrijkomende gassen, hoofdzakelijk methaan, ethaan en propaan. De figuurlijke betekenis was voor mij tot nu toe onbekend. Wat gaat het worden: nieuw gangbaar taalgebruik of vakjargon van politici?

Familicide
J.M. Meyer - Veenendaal

In dagblad Spits van 9 juni 2009 stond een artikel over een familiedrama in Almere. De vette kop erboven trok mijn aandacht: ‘Familicide; oerinstinct of besmetting?’ Ik was het woord familicide nooit eerder tegengekomen.

Enige dagen later stond een ingezonden stuk in die krant als reactie op dat artikel. ‘Waarom niet gewoon familiedrama?’, vroeg de briefschrijver zich af. Ik vind familicide als ‘uitvinding’ juist een waardevolle toevoeging aan onze taal, want het past in het rijtje suïcide, genocide en andere woorden die op -cide eindigen.

Gezinswoningen
Jan Vork - de Kwakel

Afgelopen zomer was er op televisie een item over het tekort aan ‘eengezinswoningen’. Het woord werd op verschillende manieren verkeerd uitgesproken. Het is ook een rotwoord, dat onder invloed van het bijvoeglijk naamwoord eensgezind vaak wordt uitgesproken als ‘eensgezinswoning’.

Toen bedacht ik opeens: waarom gaan we deze huizen niet gewoon ‘gezinswoningen’ noemen? Ik denk dat gezinswoning een eenvoudig te begrijpen woord is, dat de lading goed dekt. Kan Onze Taal helpen het te laten inburgeren, zodat we eensgezind eengezinswoning vaarwel kunnen zeggen?

Flikvlooien
Walter Pier - Wassenaar

Zomaar twee verschrijvingen die ik laatst in een en hetzelfde artikel las: flikvlooien in plaats van flikflooien, en niet onverdiendstelijk in plaats van niet onverdienstelijk. De eerste is al een beetje ingeburgerd, want die komt al enige honderden keren op internet voor. Het is ook wel een begrijpelijke verschrijving, want flooien (dat teruggaat op een oud woord voor ‘vleien’) is geen bestaand Nederlands woord. De tweede, die ik de leukere van de twee vond, is nog niet zo ‘bekend’: slechts twee hits op Google.

Blijkbaar dacht de schrijver aan (on)verdiend, en niet aan verdienste.