Onze Taal. Jaargang 83

[p. 267]

Reacties

Foto: Jos Praat

Nederlandstalige tatoeages
Jos Praat - Den Haag

Mooi artikel van Sebastiaan van Loosbroek over de populariteit van tekstuele tatoeages (‘Mijn huid is een kladblok’, Onze Taal juli/augustus). Daags na lezing ervan spotte ik een bijzondere Nederlandstalige tatoeage. Hij behoort toe aan de 30-jarige Hagenaar Jop, die hem na het nuttigen van enkele biertjes door een kennis had laten zetten - wat hijzelf, bij nader inzien, toch ook wel een heel slecht idee vond.

Afscheidsgroeten in winkels
George A. Koeze - Den Haag

De heer Snoek uit Rotterdam wees in de juli/augustusaflevering van de rubriek ‘Gesignaleerd’ op het veelvuldig gebruik van fijne dag nog en geniet van uw weekend door caissières en ander personeel in winkels. Mij is als leraar in het voortgezet onderwijs opgevallen dat steeds meer leerlingen deze uitspraken ook bezigen bij het verlaten van het lokaal na de les. Deze trend is al ongeveer twee jaar gaande.

Ik waardeer het zeer dat de bedrijfsleidingen van supermarkten en warenhuizen blijkbaar een deel van de opvoeding van kinderen hebben overgenomen, en dan met name als het gaat om beleefd gedrag. Ik leerde dat vroeger nog gewoon thuis. Hoewel ik als leraar niet zo positief ben over bijbaantjes (het wordt geregeld als smoes gebruikt voor het ontbreken van huiswerk), begin ik nu toch ook de positieve kanten ervan in te zien.

Vluchtoord Nunspeet
Eric Munk - Zwolle

In zijn rubriek ‘Namen op de kaart’ in het juli/augustusnummer van Onze Taal schrijft Riemer Reinsma over het ‘Vluchtoord Nunspeet’, een kamp voor Belgische oorlogsvluchtelingen dat daar in de Eerste Wereldoorlog bestaan heeft. Hij stelt dat in Nunspeet alle zichtbare sporen van het vluchtoord zijn uitgewist. Dat klopt niet helemaal, want aan de Eperweg is nog immer de begraafplaats te vinden waar de in het vluchtoord overleden bewoners ter aarde besteld werden. Bijna 650 graven liggen daar - een pijnlijke herinnering aan de deplorabele omstandigheden in het kamp.

Reacties naar:
[e-mail], of Redactie Onze Taal, Raamweg 1a, 2596 HL Den Haag.
Formuleer uw reactie kort en bondig, bij voorkeur in niet meer dan 250 woorden.

‘Pa zei dat ma's ei pa's ei was’
Fred Zwarts - Ten Boer

Jaap Toorenaar kwam in het juli/augustusnummer terug op zijn artikel over wijsheden van ouders en grootouders in het aprilnummer. Die tweede bijdrage had als titel ‘Pa zei dat ma's ei pa's ei was’. Ik herinner me die regel uit een langer gedicht, dat mijn schoonmoeder af en toe reciteerde. Enig zoeken op internet leverde de complete tekst op (van de hand van Hens Clinge Doorenbos, 1884-1978). Hierin is de relatie met het paasfeest ook duidelijker. Gesproken is de tekst spannender dan geschreven. Bij het schrijven moet je keuzes maken die ten koste gaan van de dubbelzinnigheden.

Pa was Éérste Paasdag jarig,
En de Twééde Paasdag Ma;
Daardoor was 't die Paasdag Ma's dag,
Schoon 't ook Paasdag was voor Pa.
Pa's feest was dus dubbel Paasfeest,
En ziet, Ma's feest dat was Paas;
('k Meen: op Ma's feest was het Paasfeest,
Want Ma's feest valt niet op Pa's.)
En ik weet nog goed wat Pa zei,
Toen Ma's kip een paasei lei:
Pa zei: 't paasei is niet Pa's ei!
Ma zei: Paasei is van mij.
Pa zei: Ma zei dus, dat Ma's ei
Paasei was, maar niet voor Pa;
Ma zei: Ma's ei is Ma's paasei
En Pa's ei is óók van Ma.

(Liedjes)schrijver en cabaretier Hens Clinge Doorenbos (1884-1978).

Voor onze trouwe leden

Wie lid wordt van een vereniging of abonnee van een tijdschrift krijgt vaak een welkomstcadeau. Dat is begrijpelijk. Maar zouden ook trouwe leden niet af en toe zo moeten worden beloond? Ja, vinden wij.

Daarom verloot Onze Taal vanaf nu elke maand tien taalboeken onder de vaste leden. Iedereen die meerdere jaren lid is van Onze Taal, loot mee. Elke maand tien kansen op een gratis taalboek in de bus - als uiting van waardering voor uw verbondenheid. De eerste tien winnaars krijgen binnenkort bericht.