De Tweede Ronde. Jaargang 9 (1988)

meer over deze tekst

De Tweede Ronde. Jaargang 9

(1988)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De

Vorige Volgende



[p. 169]
Vertaalde poëzie
[p. 170]
Drie gedichten Chairil Anwar* (Vertaling Alfred van der Helm) Getweeën Deze kamer wordt ons laatste nest in een nacht zonder einde Zij en ik, wij reiken enkel naar het zwarte vlot Zullen wij stranden of zijn wij ten prooi aan het duizelend draaien? Je ogen verstenen violet Omarmen wij elkaar nog wel of volgen wij alleen de schaduw na?
Orang berdua Kamar ini jadi sarang penghabisan di malam yang hilang batas Aku dan dia hanya menjengkau rakit hitam Kan terdamparkah atau terserah pada putaran pitam? Matamu ungu membatu Masih berdekapankah kami atau mengikut juga bayangan itu?
De gescheidenen De kamer leeg een vale grauwe nacht een schemering die aan den dood ontsteeg Wij liggen eenzaam op de zwarte baar en zullen weldra op de klippen stranden drijven wij naar den dood of in de ronde? de rozen worden zwarter in uw haar waar zijn uw handen? H. MARSMAN

[p. 171]
Tot de bedelaar Goed, goed, ik werp mij aan Zijn voeten En zal voor al mijn zonden boeten Maar staar mij alsjeblieft niet aan Straks stremt mijn bloed nog in zijn baan. Verhaal mij liever niet je leven Het staat gekorven om je mond Van etter druipt een open wond Dat je al lopend af moet vegen. Het klinkt mij tegen uit je tred Waar je ook kijkt, ik hoor het zuchten Ik zie het sijp'len uit de luchten Waar jij maar komt, waar jij je zet. Het komt mij in mijn dromen storen En smakt mij aanstonds op de grond Ik proef het schrijnen in mijn mond En hoor het brullen in mijn oren. Goed, goed, ik werp mij aan Zijn voeten En zal voor al mijn zonden boeten Maar staar mij alsjeblieft niet aan Straks stremt mijn bloed nog in zijn baan.
Kepada peminta-minta 21 Baik, baik, aku akan menghadap Dia 22 Menyerahkan diri dan segala dosa 24 Tapi jangan tentang lagi aku 3 Nanti darahku jadi beku. 5 Jangan lagi kau bercerita 7 Sudah tercacar semua di muka Nanah meleleh dari luka Sambil berjalan kau usap juga. 13 Bersuara tiap kau melangkah Mengerang tiap kau memandang 15 Menetes dari suasana kau datang Sembarung kau merebah. 17 Mengganggu dalam mimpiku 18 Menghempas aku di bumi keras 19 Di bibirku terasa pedas 20 Mengaum di telingaku. 21 Baik, baik, aku akan menghadap Dia 22 Menyerahkan diri dan segala dosa 24 Tapi jangan tentang lagi aku 3 Nanti darahku jadi beku.
Tot den arme 1 Gij met uw' weiflend' handen 2 en met uw vreemden hoed, 3 uw aanblik stremt mijn bloed 4 en doet mij klappertanden. 5 Verhalen moet gij niet 6 Van uw eentonig leven, 7 het staat op u geschreven 8 Wat er met u geschiedt. 9 De letterteekens spelen 10 om uwen armen mond, 11 die kommervolle wond 12 waarlangs uw vingers streelen. 13 Het klinkt uit uwen tred, 14 het snikt in uwe kluchten, 15 het sijpelt uit de luchten 16 waar gij u nederzet. 17 Het komt mijn droomen storen 18 en smakt mij op den grond, 19 ik proef het in mijn mond, 20 het grinnikt in mijn ooren. 21 Ik zal ter kerke gaan 22 en biechten mijne zonden, 23 en leven met de honden, 24 maar staar mij niet zoo aan. WILLEM ELSSCHOT

[p. 172]
Mijn huis (Vertaling Jos Versteegen) Mijn huis is opgetrokken uit gedichten Door glas kun je de blik naar binnen richten Ontvlucht ik het gebouw, het brede erf, Ik kan de weg niet vinden als ik zwerf Ik zet een tent op in de avondgloed Die 's ochtends door de lucht is heengespoed Mijn huis is opgetrokken uit gedichten Hier is het dat ik een gezin zal stichten Het zal lang duren, maar de tijd zal komen Dat ik de avond niet meer halen zal Laat honingzoete woorden stromen Als mij die ene manen zal
Rumahku 27 April 1943 1,5 Rumahku dart unggun-timbun sajak Kaca jernih dari luar segala nampak 3 Kulari dari gedoog lebar halaman Aku tersesat tak dapat jalan 4 Kemah kudirikan ketika senjakala 4 Di pagi terbang entah ke mana 1,5 Rumahku dari unggun-timbun sajak Di sini aku berbini dan beranak 9 Rasanya lama lagi, tapi datangnya datang Aku tidak lagi meraih petang Biar berleleran kata manis madu Jika menagih yang satu
Woninglooze 1 Alleen in mijn gedichten kan ik wonen, 2 Nooit vond ik ergens anders onderdak; 3 Voor d'eigen haard gevoelde ik nooit een zwak, 4 Een tent werd door een stormwind meegenomen. 5 Allen in mijn gedichten kan ik wonen, 6 Zoolang ik weet dat ik in wildernis, 7 In steppen, stad en woud dat onderkomen 8 Kan vinden, deert mij geen bekommernis. 9 Het zal lang duren, maar de tijd zal komen 10 Dat voor den nacht mij de oude kracht ontbreekt 11 En tevergeefs om zachte woorden smeekt, 12 Waarmee 'k weleer kon bouwen, en de aarde 13 Mij bergen moet en ik mij neerbuig naar de 14 Plek waar mijn graf in 't donker openbreekt. SLAUERHOFF	* In zijn in 1956 verschenen boek Chairil Anwar, pelopor Angkatan '45 (Chairil Anwar, voorloper van de Generatie van '45) plaatste de Indonesische letterkundige H.B. Jassin enkele verzen van Chairil naast Nederlandse verzen die duidelijk als inspiratiebron hadden gediend. Het ging om ‘Rumahku’ (Mijn huis), ‘Orang berdua’ (Getweeën) en ‘Kepada peminta-minta’ (Tot de bedelaar), die waren geënt op respectievelijk ‘Woningloze’ van Slauerhoff, ‘De gescheidenen’ van Marsman en ‘Tot den arme’ van Elsschot. Jassin deelde Chairils eerste twee gedichten in bij ‘oorspronkelijke poëzie’, het laatste rekende hij tot de ‘bewerkte poëzie’. De Nederlandse, Indonesische en vertaalde Indonesische teksten zijn hier afgedrukt. De cijfers in de marge van twee Indonesische originelen verwijzen naar de corresponderende regels in de gedichten van Slauerhoff en Elsschot. Nadere informatie over Chairil Anwar is te vinden in de rubriek ‘Anthologie’.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

Willem Elsschot

vertalers

Alfred van der Helm

datums