Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De Tweede Ronde. Jaargang 18 (1997)

Informatie terzijde

Titelpagina van De Tweede Ronde. Jaargang 18
Afbeelding van De Tweede Ronde. Jaargang 18Toon afbeelding van titelpagina van De Tweede Ronde. Jaargang 18

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (5.94 MB)

Scans (41.52 MB)

ebook (7.38 MB)

XML (1.54 MB)

tekstbestand






Genre

proza
poëzie

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De Tweede Ronde. Jaargang 18

(1997)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 169]
[p. 169]

Vier gedichten
Robert MarteauGa naar voetnoot*
(Vertaling Martin de Haan)

 
De Vlaming Kees van Dongen was een roofdier. Vrouwen
 
Wilden hem opdat hij ze portretteerde en deed
 
Genieten. Híj genoot van gokken, zijn penseel
 
Bracht hij voor geld in opspraak. Zegt men. Maar ik zie hem
 
Daar, in zijn werk, zijn reputatie overtreffen:
 
Zijn schilderkunst kenmerkt zich vooral door de durf
 
Van wie uit de traditie putten, hun bezieling
 
Aan bloemen wijden en hun handen aan bevlekking.
 
Hij werd een god en wist dat ook, hij schiep het groen
 
Als Veronese, dwaalde door de grot der nimfen,
 
Werd op de zee verliefd vanwege de sirenen.
 
Zie toch eens hoe hij planken schildert, of een deur;
 
Een mond, schaamhaar, een hoed; zie toch eens hoe onstuimig,
 
En hoe glansloos zij is, de onmetelijke stilte.

(‘Kees van Dongen, de schilder.’ Musée d'art moderne de la ville de Paris, dinsdag 17 april 1990).

[Frans]

 
Van Dongen, né flamand, fut une fauve. Les femmes
 
Le voulaient pour qu'il les portraiturât et fît
 
Jouir. Joueur, il compromit pour de l'argent
 
Son pinceau. C'est ce qu'on a dit. Mais je le vois
 
Là dans ses oeuvres plus grand que sa renommée,
 
Peignant avant tout la peinture avec l'audace
 
De ceux qui puisent à la tradition, vouent
 
Leur souffle aux fleurs, la main à l'éclaboussement.
 
Il devint un dieu et le sut, créa le vert
 
Comme Véronèse, explora l'antre des nymphes,
 
Pour les sirènes fut amoureux de la mer.
 
Voyez comment il peint une porte, des planches;
 
Bouche, pubis, chapeau; voyez quelle est la fougue,
 
Quelle est la matité de l'infini silence.
[pagina 170]
[p. 170]

[Nederlands]

 
De schilder valt aan op 't motief: penseel geheven,
 
Eén been gestrekt, één knie gebogen. Je zou denken
 
Dat hij een duellist in de aanval was van wie
 
De tegenstander zich onzichtbaar hield, of 't zou
 
Dat vierkant daar van doek op raamwerk moeten zijn
 
Tussen de mens en 't reeds gevonden onderwerp -
 
De schilder is voor mij zélf een object geworden
 
Zoals het afgebeeld zou zijn door de kubisten,
 
Opgelost als hij is in een doorzichtig prisma
 
Met zijn kist, zijn gereedschap en zijn schildersezel,
 
In een figuur, zowel meervoudig als eenvoudig,
 
Eens en voor altijd stilgelegd en zo gereed
 
Voor de tentoonstelling. Maar nee: hij maakt zich los,
 
Neemt afstand, oordeelt en stormt voorwaarts voor de touche.

(Donderdag 20 december 1990)

[Frans]

 
Le peintre s'attaque au motif: pinceau pointé,
 
Une jambe tendue, un genou fléchi. On
 
Le prendrait pour un duelliste à l'assaut dont
 
L'adversaire se tiendrait invisible, à moins
 
Qu'il ne fût ce carré de toile sur châssis
 
Entre l'homme et le sujet déjà repéré,
 
Le peintre lui-même étant devenu pour moi
 
Un objet tel que l'auraient traité les cubistes,
 
Résolu qu'il est dans un prisme transparent,
 
Avec sa boîte, son tréteau et ses outils,
 
En une figure à la fois multiple et simple,
 
Arrêtée une fois pour toutes, ainsi prête
 
Pour la cimaise. Erreur: voilà qu'il se détache,
 
Prend du recul, évalue et fonce à la touche.
[pagina 171]
[p. 171]

[Nederlands]

 
Diego Rodríguez de Silva y Velázquez
 
- Zijn naam vormt een alexandrijn - tekende in bruine
 
Inkt, met lavis van sepia, op crèmepapier
 
Het kunstwerk dat ik voor mij zie: de kathedraal
 
Die in Granada staat, een scheef en wankel bouwwerk
 
Aan de voet der sierra. Als een spel van prisma's
 
Ontstaat de tekening wanneer de blik versmelt
 
Met de gebouwen en het land. De steen lost op,
 
Kan ieder ogenblik verdwijnen, in dezelfde
 
Tijd dat penseel en pen hem vastleggen. Die kruisen,
 
Twee krassen, die geschetste cipressen bezielen
 
De stapeling van heldere muren en van daken
 
Die overhellen, klokkentorens, blinde ramen.
 
En opgehangen houdt dit alles je in vervoering.

(Pavillon de Flore. Spaanse tekeningen. Meesters uit de 16de en 17de eeuw. Maandag 29 april 1991)

[Frans]

 
Diego Rodríguez de Silva y Velázquez,
 
Dont le nom forme un alexandrin, fit à l'encre
 
Brune, au lavis de sépia, sur papier crème,
 
L'ouvrage que j'ai sous les yeux: la cathédrale
 
De Grenade qui est de guingois et bancale
 
En bas de la sierra. Comme un jeu de prismes,
 
Le dessin se compose au contact de la vue
 
Avec le pays et les bâtiments. La pierre
 
Est dissoute et prête à s'envoler, dans le même
 
Temps que plume et pinceau la fixent. Ces croix faites
 
De deux traits vifs, ces cyprès esquissées, animent
 
La superposition des murs clairs, des toits
 
Qui penchent, des clochers, des fenêtres aveugles,
 
Et tout cela suspendu vous tient en extase.
[pagina 172]
[p. 172]

[Nederlands]

 
Ik zie Chardin zijn best doen om het blauw der pruimen
 
Met zijn penseel en op zijn linnen te vertalen.
 
Hij gaat vroeg naar de boomgaard om het waas te zien
 
Dat ze bedekt. Hij schetst met aquarel, plukt er
 
Een paar en plaatst ze willekeurig onder in
 
Een mandje, neemt ze mee terug naar 't atelier,
 
Ze zijn nog fris en vochtig van de morgendauw.
 
't Kan zijn kan dat hij op dat moment een andere
 
Bril pakte, eentje met behulp waarvan hij ze
 
Van dichterbij kon zien. Zeker is dat hij nadacht,
 
Want zekerheden had hij niet en hij verwierp
 
Al wat geen muzikaliteit der tonen was.
 
Zijn enige getuige is zijn kat, die niet
 
Naar hem kijkt, maar naar de koolmezen in de boomgaard.

(Attichy, vrijdag 14 augustus 1992)

[Frans]

 
Je vois très bien Chardin s'appliquer à traduire,
 
Sur sa toile et de son pinceau, le bleu des prunes.
 
Il va dès l'aube au verger pour voir la pruine
 
Qui les poudre. Il essaie à l'aquarelle, en cueille
 
Quelques-unes qu'il dispose en désordre au fond
 
D'une corbeille et qu'il rapporte à l'atelier,
 
Humides encore et fraîches de la rosée.
 
Il se pourrait qu'il changeât à ce moment-là
 
De lunettes, et qu'il en prït pour une vue
 
Plus rapprochée. Il est certain qu'il réfléchit,
 
N'ayant aucune certitude et refusant
 
Tout ce qui n'est pas musicalité des tons.
 
Il a pour seul témoin son chat, qui ne regarde
 
Pas vers lui, mais vers les mésanges du verger.
voetnoot*
Robert Marteau (1925) werd geboren in de Poitou en woont tegenwoordig in Parijs. Hij debuteerde in 1962 bij Seuil met de poëziebundel Royaumes, en is sindsdien gestaag blijven publiceren, zowel poëzie als proza. De hier vertaalde veertienregelige gedichten zijn afkomstig uit de dagboekachtige bundel Louange (Liturgie II, 1990-1992), die in 1996 verscheen bij Champ Vallon. Overigens zag Kees van Dongen, de protagonist van het eerste gedicht, niet in Vlaanderen maar in Delfshaven het levenslicht.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

  • Robert Marteau


vertalers

  • Martin de Haan


datums

  • 17 april 1990

  • 20 december 1990

  • 29 april 1991

  • 14 augustus 1992