|
| |
[Van een droncken man, ende zijn wijf.]
Een gheneughlijck Tafel-speelken, van een droncken man, ende
zijn wijf, hoe hem t'wijf dwinght de Lantaren te dragen, ende de man (om
zijn wederspannicheyt wille, dat hijse niet draghen wil) van 't wijf wel dapper
gheslaghen wort, also dat hijse ten lesten draegt, ende zijn wijf ghehoorsaem
wesen moet.
Waer zijt ghy man comt gaen wy.
Wijfken ick ben v vaste by,
Nichte adieu, Fokel nichte.
Beydt man wy en hebben gheen lichte,
Sullen wy in donckeren t'huys ghaen?
Het is inder nacht, daer en schijnt gheen Maen,
Wy mochten seeckerlijck beyde verdwalen.
Kunt ghy niet een Lantaern halen?
Hou zick, ghy moet ons een Lantaern lienen
Daer soude so wel een endeken kaers of twee in dienen
| |
| |
Want dit eene endt is al te cort
Misschien wat ons onder weghen schort.
Mijn wijf heeft een Lantaren ghekreghen
Maer wie salse nu van ons beyden dreghen,
Ick weet wel dat ick niet en wil
Best zwijgh ik daer op stil,
Op datse dat niet en hoort:
Hoe ist wijfken? meught ghy wel voort?
Jae comt, draeght de Lantaren man.
Bylo daer en wilick niet an.
Ghy sulter aen moeten nochtans,
Ic vochter veel lieuer om den Roosen-Krans,
Eer ic de Lantaern soude draghen,
Oft meent ghy dat ick veel nae v soude vraghen,
Neen ick, al waer ghy noch soo sterck,
Lantaernen te draghen is vrouwen werck,
Ick kan mijn ghetijden wel van buyten lesen,
| |
| |
Neen, de mannen behooren de vrouwen
onderdanich te wesen
In allen stucken en manieren,
Behooren de mannen de vrouwen te obedieren,
Ende soo te lichten van veuren.
Bijlo wijf, dat en sal v van mijn niet ghebeuren,
Ick wouder lieuer om vechten eer ick dat doen sou,
Jae ziet haer daer staen mijn schoon Jonckvrou,
Spint daer goet garen mede.
Ick seg v draeght de Lantaern met corte woorden,
Noyt man alsulcken spel aenhoorden,
Sy soude my wel daer toe willen dwinghen,
Jae daer deur sult ghy moeten springhen.
| |
| |
Jae, al waert ghy noch soo stouten vogel
Soo sult ghy daer door moeten vlien,
Dat is een woort soo goet als thien.
Beydt wat heeft dit wijf inden zin,
Doet het selver, ende huyrt een maeght te min,
Ick sal v wel een ander lesse leeren,
Wat dunct u van die peeren,
Laet zien ick sal my daer toe gaen maken,
Jae wat soude ghy mienen,
Neen ick, in geender manieren,
Ick seg draeght de Lanteren,
Hout vast daer isse, weest soo coen en neemtse niet,
Wat meendy my te dwinghen.
Ghy sult nochtans deur den boghel springhen,
Ziet hem doch staen dien dronckaert,
Ick en ben voor v niet vervaert,
Icksmeetse veel liever om v ooren,
Eerickse u soude draghen te vooren,
Wat meent desen vuylen katijf.
| |
| |
Ay my, wat sal ick segghen van dit wijf,
Had ick ghedacht dat se dus sterck hadde geweest,
Ick sie wel een quaet wijf is een sterck beest,
Zy heeft het hayr uyt mijn hooft getoghen,
Sal ick dit alles moeten gedogen
Dat ick van haer dus sal worden ghesmeten,
My dunct zy soude liever vechten dan eten,
Want zy isser nu recht toe ghestelt.
Ic segghe u dat ghy de Lantaern draghen selt,
Nu wel aen niet meer van dien,
Slaet op v ooghen, ende wiltse aensien.
Al waert een van die seven wijven,
Die den duyvel opt kussen deden blijuen,
Sy seyt al soudense my verscheuren,
Maer het soude my dagelijcx wel ghebeuren,
Indien ickse haer te vooren ging draghen,
Sy mochter my morghen wederom mee plaghen,
Nu seg ick dat ghyse sult draghen moeten,
Oft icsal v treden met voeten,
Alsoo plat als eenen schol
Wel wijf zijt ghy zot oft dol.
| |
| |
Wel wat salder wesen ghy lammen guyl
Eer ickse droegh ick smeetse lieuer op v muyl
Dattet roode bloet daer wt soud' springhen.
't Is noch al eenen zangh dat ick haer hoor singhen,
Zy en wil haer quaet snap niet laten.
Ghy sult de Lantaren aenvaten,
Daer en dorft ghy niet meer af kallen
Oft hier sullen noch meer slaghen van vallen,
Hout daer is de Lantaerne weer.
Daer sette ickse weder neer,
Wat meent ghy my te verheeren!
Segt boef, dat sal ick v wel leeren,
Meent ghy my te verbluffen?
Ick sal my stellen om teghen v te duffen.
En soud' ick v dan niet kunnen smijten
Oft wilt ghy my verwinnen, met krabben en bijten?
| |
| |
Ghy sult de Lantaren draghen, ist v lief of liet
Om te besien of ick vooght ben oft niet.
Ey hoort doch eens, wat wort my hier bediet,
Sy gect noch met my, diesgelijcx is mijn noyt geschiet,
Zy soud' noch mijn vooght wel willen zijn, so sy seydt
Maer t'sal haer gebeuren op de solder daer de turf leyt,
Daer sult ghy wesen mijnen vooght
Eer ick het soude consenteeren
Dat ick v altijt soude obidieeren.
Noch staet de Lantaren daer.
Hoe neemt ghijse niet inder handt.
Seecker dat waer my groote schandt,
Dat ickse v te vooren droegh
Want ghy zijt seluer sterck ghenoegh.
| |
| |
Ghy sultse noch draghen moeten
Ende vallen op v knien, voor mijn voeten,
Ende kussen mijn duymken daer toe.
Nu moet ick lachen, al waer ick een Koe,
Al soude my de Gal vergaen.
Noch blijft de Lantaren daer staen,
Dat doetse voorwaer doch.
Sy en staet my niet inden weghe.
Segghet hoeresen, wilt ghy noch dralen?
Moet ick v ten derden malen,
Den hooghsten solder wijsen.
| |
| |
Wat spel sal hier noch wel wt rijsen,
Wilt ghy my dreyghen, dat sal ick v wt rechten
Ken ick v slechts krijghen by v vlechten,
Ick sal v de kap van v hooft halen.
Sa boef, dat sal ick v betalen,
Konde ick v slechts onder de voeten krijghen
Ick soude v wel op en cort doen zwijghen.
Meent ghy my met list een voetken te zetten
Ick denck dat ick v dat wel sal beletten,
Hola, en heb ick nu gheenen moet
O Jesus daer legh ick nu onder de voet,
Ende ick slae mijn handt in een spelt
Het is wonder dattet niet en zwelt,
Hierom ist quaet te vechten teghens vrouwen
Want haren beck en willense niet houwen,
Sy krabben met haer handen
Ende bijten met haer tanden,
En wilt ghy my noch voor mijn kinnebacken smijten
Sal dat wesen mijn ontbijten,
Soo woude ick lieuer acht daghen vasten.
Ick segh ghy sult de Lantaren aen tasten,
| |
| |
Ende draghense voor my t'huys
Oft noyt man en hoorde alsulcken confuys,
Als ick hier met v sal bedrijuen
Daer sal niet een tant in v hooft blijven?
Dat zweer ick by den Schepper hier bouen
Oft ghy sult my hier moeten belouen,
Nemmermeer quaet van Vrouwen te spreken
Of ick sal v den hals afbreken,
Wat meent desen droncken gast.
Noyt mijn daghen was ick in meerder last,
Och lieue wijf laet my leuen
Ick en sal v niet een quaet woort meer gheuen,
Schelt my dees eene reyse quijt
Ick sal v onderdanich zijn tot alder tijt,
Neen ick wijf sonder lieghen.
Ende draeght de Lantaren voor,
| |
| |
Hout man daer is de Lantaren.
Wel wijfken dat doe ick garen.
Sult ghijse neder setten?
Neen ick wijfken sonder letten.
En valt oock voor my op de knien,
Ende kust mijn duymken dan
Soo, soo, dat is een man,
Alsoo salmense na der hant stellen.
Hola sal my dit wijf noch langher quellen,
So wou ic dat de Lantaern aen duysent stucken waer.
Wel man, wat seght ghy daer,
Wilt ghy de Lantaern breken?
| |
| |
Neen ic wijfken hoort ghy my wel een woort spreken,
Ick segh dat ick by na had ghevallen.
Neen ick hoorden v al anders kallen,
Wacht v dat daer gheen meer quaet af en comt
Gaet aen ghy moet mijn duymken noch eens kussen.
Wel wijfken doe ick het niet vlijtich?
Weest soo coen, ende spreeckt noch een woort
Al krakende gaen de waghens voort,
Aldus salmen de mannen betemmen
Datse niet en doruen kicken, noch hemmen,
Had ghijse met goetwillicheyt ghedraghen
Soo en had ghy ghekreghen gheen slaghen,
En had ick ghedaen om mijn ghebueren,
Zy souden daer ghestaen hebben noch wel seuen uyren,
Eer ick de Lantaern had ghenomen,
| |
| |
Maer of mijn ghebuyren daer hadde ghecomen,
En hadden my daer verslaghen sien legghen
Soo hadden zy my groote schanden op te segghen,
Dat ick my liet verheeren van een wijf,
Recht oft ick had gheweest een vuyl katijf,
Het was ymmer groot wonder,
Die boven behoort te legghen, die lach onder,
Want het Bier dede my meest deeren,
Toch een droncken man is goet te verheeren,
Sy en haddet niet gedaen had ick nuchteren gheweest,
Want Godt helpt de sterckste aldermeest,
Al had mijn wijf dit gheluck,
Daer blijfter menich inden druck.
Ghy Mannen fijn // soo ghy wilt zijn,
Soo geeft u wijf // de broeck aent lijf,
|
|
Auteursrechtelijk beschermd