|
| |
Vanden jonghen Aernout, ende hoe hy eerst inde werelt
comt.
Ic hebbe dicwils hooren spreken,
Van Aernout, ende van zijne treken,
Ende oock van zijnder kinsheyt mede
Maer noyt en hoorden ick Paep noch deken,
Die my te rechte conde preken,
Van zijne gheboerte alle de zeden,
Maer een goet ghesel heb icker om ghebeden,
Hy antwoorde my dat hy hadde versint
Hoe dat hy wasset van leden tot leden,
Ende hoe zijn leuen eerst beghint,
| |
| |
Hy comt wel wt menich goetmans kint,
Wanneer sy ledicheyt hebben aenghenomen
Nochtans is hier niet af ghecomen,
Maer wanneer een haveloos gheselle
Aan een Mos een kindeken krijght
Te Commer-kercke luyt hy de Belle,
Licht gheladen vanden gelde,
Achter lande hy dan stijght,
De Mosse, Aernouts Moeder zwijght,
Eenen list heeft sy ouer ghepeyst
Wanneer dan hanen bulte wtreyst,
Nae ouder ghewoonte, dit wel versint
Soo draeght sy ongheveynst het kint,
Inde kercke te vondelinghe
Soo beghinnen al Aernouts dingen
En Aernout jaeghtse allegader
Wter lande, Moeder en Vader,
Hy blijft daer alleen inder Kercke
Hy en had de noyt Meester noch gherader,
Noch hy en leerde noyt twee blader,
Nochtans singht hy soo luyke als een Klercke,
Maer dat doet de coude vander Sercke
Ende oock den hongher die hem dwinght
Die gaet hem inde leeringhe stercken,
Dat hy noch veele luyder singht,
| |
| |
Maer als dan de Paep ter Missen klingt,
Soo comt dan de vondelinghe al versse
Hy wert ghenomen wter persse,
Beyde van hongher, ende van couden
Soo wort dan Aernout op ghehouden,
Vier jaren weynich min noch meer
Hy gaet achter straten seer bouden,
En maent alle die lieden haer schouden,
De luyden gheuen haer veel te meer,
Boter, Kase, ende daer toe Broot
Sy draeght dit alle onder haer geer,
In haren rock oft in haer voorschoot,
Hier en tusschen wort Aernout soo groot,
Dat hy begint met haer te ghaen
Ende sy leyt hem dan metter handt voortaen,
Ist dat Aernout blijft te lijue
Noch vier iaren is Aernout metten wijue,
Ende en leyt hem niet meer by der hant
Maer zy doet hem loopen daer t'is rijve,
Daeghs vier straten oft vijve,
Dan wort hy eerst een recht Truwant,
Hy draeght den Boghe diemen hem spant,
Onder sijn Ocxsel nae zijn gherief
| |
| |
Om daer mede te schieten na der Voghel kant,
Gheraeckt hy hem dickwils so comt hy t'huys wat eer
Maer als hy overleest zijnen brief,
Dat hy wel schieten kan, ende raecken ook seer,
Soo en blijft hy by den wijve niet meer,
En Aernout heeft gheleeft, verstaet het gheringh
Volle acht jaren als een Vondelingh,
Totter tijt dat hy wel schieten kan.
Nu hoort doch wat hy doe began,
Noch vier Jaren seg ick dat hy ging,
Leyden eenen blinden-man,
In de Taveernen dat hy ran,
Men giet hem in sijn schotelkijn,
Maer sijnen meester geeft hy dan
Het bier, en drincket selfs den Wijn,
Aldus blijft Aernout een recht Kockijn,
In al sijn doen ende maniere,
Nu is hy out acht Jaer ende viere,
Nu heeft hy twaelf Jaer gheleeft,
Met zijn boevery hy meerder ghewonnen heeft,
Dan hy ooc te voeren, al dee 'd hy veele
Quaets hy betert hem als een ionge Wolf of Kreeft,
Want al sijn sinnen hy voorts begeeft,
Tot kooten, tot dobbelen, ende tot speele
Zwert is sijn hals, ende bruyn zijn keele,
| |
| |
Vander Zonnen schijn, daer hy inne seyst,
Met eenen stoc, twelck is sijn beste Juweele,
Aldaer hy mede op den Dorpman reyst,
Hier en tusschen hy eens overpeynst,
Dat hy oudt ghenoegh is van daghen
Ende gaet met dien nae een meysken vraghen,
Nu hy oudt is der Jaren sestiene,
Hy gaet daer ooc alomme nae siene
Waer dat hy mach krijgen een Mosse,
Die hem wel te bedde sal diene,
Ende die hem vanden kaesjagher verlosse,
Heeft zy wat geldt dat zy hem dosse
Oft brenget daer hyt verdroncken heeft
Want sy winnet lichtelijck met Rosse
God loont der Pollen diet haer geeft
Aldus heeft Aernout twintigh Jaren geleeft
En dat mosken voedet hem sijn krij
Nu ist eerst een volmaecte ry
Noch loopt Aernout vier Jaer
Achter Lande, hier en daer,
Aldaer den rijcken meest verkeeren,
Vosse-steerten krijght hy nu een paer
Veel nieuwe spreucken gaet hy leeren,
| |
| |
Alsoo dat hy hem voor Vrouwen noch Heeren,
Nemmermeer en derf vertsaghen
Om nu sinte Everarde recht te eeren,
Soo gaet hy dan een netteken draghen,
Hy wert aldaer met roeden dapper gheslaghen,
Ist dat hy aldaer kan verwinnen,
Soo costet hem tnaeste iaer zijn vijf zinnen.
Den Reghel, ende scharpe sware Oorden
Van Aernouts arme Broederen slecht
Is v luyden verklaert met corte woorden,
Leestse dickwils ouer en verstaetse te recht,
Zy sal elc dienstelic zijn die wil zijn een knecht
Om hem te voegen na de Wet voorschreven
Al ist dat v commer somtijts bevecht,
En wilt daeromme niet vertsaecht beuen,
Maer spreect: ic wil daer in steruen en leuen,
Al soudt v daghelijcx seuenmael berouwen
Voorts is v luyden hier te kennen gegeuen,
Vanden jonghen Aernout, en zijn benouwen,
En hoe hy wort geboren, gae ic v ontfouwen.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd