De Vlaamse Gids. Jaargang 52

[p. 50]

Gedichten

[dikwijls blijf ik achter]

dikwijls blijf ik achter
roerloos kortstondig soms eeuwen lang
onbewogen (uiterlijk:
het negentiende epopee
de lastergod het kruisverbod)
je nummer draaiend (hallo dag pilootvisje)
een woord verklarend (ik ben een u-bootje)
plantaardig dansend in de liefdezee

dan groeit de dichter dicht
en begint hij te zingen
opgerold in eigen zinnen
niet gelovend in wonderen
maar verwilderd verbrand verdaagd verslaafd
weet je
er zijn vijf vingers
aan een hand
en jij hebt een huid van kant

[de regen]

de regen:
de grijze schimmel
vernist nog eenmaal de zevende dag

bij dageraad
zal ik duizendmaal sterven
alleen
in het onwetend licht
dan ben ik de geur
van de nog purperen kleur

en in het laatste uur:
het nachtelijk getij
zullen wij weer bewegen
dan zijn wij:
het eerste leven

[wat kan ik nog meer doen]

wat kan ik nog meer doen
in je ogen zie ik zwaluwen over mijn land
en in ons kantelen
eenmaal andermaal opnieuw
de dagen

ja
sluit je ogen
en hoor hoe ik iedere nacht
een dageraad wil graven

[soms waai ik open]

soms waai ik open
dan ruik ik naar liefde

en klim in de wolken
naar jou toe

hoor maar en kijk
wij zijn vlinders (wij zijn wind)
wij zijn zangers (wij zijn kind)

Paul Kruyniers