De Vlaamse School. Nieuwe reeks. Jaargang 12

Tijdschriften

Das Kupferstichkabinet. Verlag von Fischer und Franke, Berlin W.

Met het vijftal, even vóór Nieuwjaar verzonden afleveringen is nu ook de tweede jaargang van deze uitgaaf volledig, en gaarne stellen wij vast, dat de uitgever moeite noch kosten heeft ontzien, om dit deel merkwaardiger te maken dan het eerste reeds was. Niet alleen was de keuze van de opgenomen stukken alleszins beter, ook aan de stoffelike uitvoering, het afdrukken van de platen, werd meer zorg besteed. Een prachtwerk is het Kupferstichkabinet natuurlik niet! Voor de uiterst geringe som van 15 Mark kan natuurlik geen uitgever ter wereld een kleine honderd platen leveren, gedrukt op Japans, Sjienees of Hollands papier en gereproduseerd volgens op zich zelf kostelike en ingewikkelde methoden, zoals b.v. gravuur, ets of steendruk. Neen, als volksuitgaaf werd het Kupferstichkabinet van eerst af opgevat, en als volksuitgaaf voldoet het dan ook aan de strengste eisen. Zes en negentig vellen, waarop 114 meest voortreffelike werken van meesters uit de 15^e, 16^e, 17^e en 18^e eeuw zijn overgebracht, ziedaar weinig minder dan een klein muzeum op zich zelf, een muzeum voor het huisgezin, voor de leestafel. Ons beviel het vooral, dat, in dit tweede deel, de werken van de 15^e- en 16-eeuwse etsers een veel ruimer plaats innemen dan in het vorige. De meester E.S., die van het Amsterdamse kabienet, Schongauer, Wohlgemuth, Burgkmaier, Cranach, Schaufelein, Holbein, de Behams, Aldegrever, van Mekenem, Lukas van Leyden, zijn voortreffelik vertegenwoordigd. Van Rembrandt bevatte de

[p. 55]

jaarjang niet minder dan tien stuks, daaronder De Verkondiging aan de Herders en De Afdoening; ook van P.P. Rubens, A. van Dyck, Ruysdael, van Uden, Goltzius, werden platen opgegenomen.

De firma Fischer und Franke heeft waarlik recht op de dank van allen, die gaarne kennis maken met de meesterstukken van de etskunst, doch tijd noch gelegenheid hebben die in de openbare verzamelingen te gaan bezichtigen.

Jugend. Münchener illustrirte Wochenschrift für Kunst und Leben. Herausgeber Georg Hirth. Redaktion Fritz V. Ostini. G. Hirth's Kunstverlag München & Leipzig

Een hartelike gelukwens aan D^r Georg Hirth, die we graag de Eeuwig-Jonge zouden willen heten!

Want het geheim der eeuwige Jeugd schijnt Hirth wel gevonden te hebben. Hij, die om zo te zeggen de baanbreker en glorieuze voortzetter is van de kunst-verspreiding in Duitsland, die nu sedert drie en twintig jaar zijn Formenschatz laat verschijnen en daarenboven de wereld met 'n schat kunstuitgaven verrijkt heeft - onuitputbare bron, die steeds de grootste diensten aan de kunst bewijzen zal; - hij, wiens haren vergrijsd zijn door jaren- en jarenlange ernstige arbeid - hij heeft steeds de jeugdige kracht bewaard, om een tijdschrift als ‘Jugend’ op zo echt jugendliche manier te laten verschijnen.

Hij aanvaarde deswege de dankbare hulde van de héél jongen, van hen die al 'n paar generasies na hem komen - maar die des niettemin met hoge eerbied (en soms met jaloezie op zijn onslijtbare jeugd) tegen hem opzien.

Te lang ware het, al het mooie en geestige te vermelden, dat sedert de laatste zes maanden in Jugend verschenen is.

Zoals men weet, steekt iedere wekelikse aflevering in een nieuw, eigenaardig gekleurd omslag, dat altijd het begrip jeugd min of meer rechtstreeks uitdrukt. - En het is een plezierige verzameling van de meest uiteenlopende opvattingen - nu eens streng artiestieke - dan weer uitgelaten dolle - maar altijd oriezjieneel, verrassend door vinding en uitvoering.

Datzelfde geldt voor de inhoud. Het spreekt wel vanzelf, dat in een verzameling, waar zoveel honderden steeds nieuwe en onuitgegeven tekeningen verschijnen, alle niet steeds op dezelfde hoogte staan - maar het overgrote aantal werkelik uitstekende dingen, vergoeden ruimschoots de zwakkere, die er soms wel tussenglippen.

Dit vooral is de grote hoedanigheid van Jugend, dat er steeds naar een ernstige kunstwaarde gestreefd wordt, ook in de potsierlikste tekeningen - en dat men er nooit die onartiestieke grofheid ontmoet, waarin zoveel tijdschriften vervallen, die ‘geestig’ willen zijn.

Ware Humor straalt uit dit tijdschrift, Humor in de breedste betekenis van het woord, die zich zowel uit in ernstige scheppingen als in opgewekte - en die steeds in esthetiese vorm uitgewerkt is.

We mogen ons werkelik gelukkig achten, ten minste één tijdschrift te bezitten, dat ons steeds een teugje verse levensblijheid en kunstgenot bezorgen kan.

Pauw.

The Page. Published by Gordon Craig, at the Sign of the Rose, Hacbridge, Surrey, England

Van deze uitgaaf, - een van de eigenaardigste van deze tijd, - werden ons twee afleveringen toegezonden, welke wij hier volgaarne vermelden. The Page is het werk van een enkel man, - altans wat betreft het illustratief gedeelte, dat uitsluitend bestaat uit houtsneden, gekleurde zowel als andere. Gordon Craig - deze is de naam van de bestuurder, uitgever en... maker, - is een zeer veelzijdig kunstenaar, die met gelijke stoutheid en bijna gelijk welgelukken platen voortbrengt van de meest uiteenlopende aard, portretten en ex-librissen, landschappen en genretaferelen, fantazieën en geschiedkundige toneeltjes. Evenmin als aan een enkel genre acht hij zich aan een enkele manier gebonden. Nu eens stelt hij zich tevreden met een lichten, maar even aangegeven omtrek; dan weer laat hij zware zwarte partijen op effen wit uitkomen; een derde keer maakt hij de gehele fon zwart en behoudt alleen de

[p. 56]

hoofdsilhoeët krachtig wit; een vierde noch snijdt hij, met zorgvuldig aangebrachte snede bij snede, beeld en schaduw uit.

Wat hij leverde, is lang niet alles even degelik. Hij zal zeker wel zelf weten, dat velletjes als menu, als de sub-editor en een paar exlibrissen al te onbeduidend zijn. Wat hij kan, leeren ons echter ruimschoots enige illustrasies voor Dumas père, het in kleuren gedrukte portret van deze schrijver, de tweekleurige The Vagabond, het ex-libris van Miss Black, het portret van Walt Whitman en het kranige figuur uit de plaat, Gentleman en Windmolen (?)

Maandeliks verschijnt éen n^r van The Page.

The Dome. An illustrated monthly magazine and review of literature, music, architecture and the graphic arts. New series. Volumes I and II (1-2-3-4-5-6, 1898-1899). London, Unicorn Press, VII, Cecil Court, Saint Martin's lane, W.C.

Hoe weinig The Dome, uitwendig, in zijn hoogst eenvoudig watergroen kaft ook in het oog springt, van binnen bekeken is het toch een van de aantrekkelikste, smaakvolst verzorgde kunst-tijdschriften, die wij kennen. Het formaat heeft al dadelik iets vóor bij dat van vele andere, ja, van de meeste uitgaven: het is juist groot genoeg, om aan het tijdschrift het voorkomen te geven van een heus boek en het plaats te gunnen op een of ander rek van een gewone prievaat-bieblieoteek. Dan - geeft het magazijn ook al lang niet zoveel illustrasies als een uitsluitend aan plastiese kunst gewijde perieodiek, de acht à tien platen, welke het maandeliks brengt, zijn gewoonlik zo voortreffelik gekozen en zo mooi uitgevoerd, dat het multum ook hier het multa te boven gaat. Elk n^r bevat vooreerst een fotogravuur, en zo kregen wij, sedert Oktober 1898, De Meloen-eters naar Murillo, een Portret van een Koopman naar het te Berlijn berustend meesterwerk van Holbein, Het Concert naar ter Borch, De Bouwvallen te Brederode naar Hobbema, en De Rozenkranskaai te Brugge naar een ets van W Strang. Alleen n^r 4 bevatte geen fotogravuur. Onder de overige platen verdienen vooral te worden genoemd uitnemd geslaagde wedergaven van werken van Oetamaro (2), Bellini (3), Altdorfer (5), Rubens (1), ter Borch (1), van Mieris (1), Rembrandt (1), Govert Flinck (1), Gustave Moreau (3), Turner (2), Titiaan (1), enz.; verder van zeer eigenaardige tekeningen van Althea Gyles (4), Brewer (4), en enige stout en breedgedane, biezonder krachtige houtsneden van Gordon Craig, o.a. portretten van Walt Whitman, Ellen Terry, Dumas père, enz.. De tekst, in al zijn verscheidenheid en ondanks de uiterste bondigheid van zekere bijdragen, doet voor het illustratieve gedeelte niet onder. Bellettrie van Laurence Housman, W.B. Yeats, Fiona Macleod, A.H. Holmes, J.E. Woodmeald, Barsac, Laurence Binyon, Francis Thompson, Crosland, Crawhall, enz., en krietiese bijdragen, korte en lange, van Arthur Symons, L. Binyon, Vernon Blackburn, W.B. Yeats, Israfel, Corbeille, Holmes, R.E. Fry, Runciman, Stephen Philips, Barsac en anderen. Onder het degelikste horen voorzeker de vertellingen van Laurence Housman, de verzen van Yeats, Fiona Macleod, en de fijne aesthetiese beschouwingen van Artur Symons, Holmes, en Binyon.

Een muziekstuk, gewoonlik een lied, maakt deel van elke aflevering.

P.d.M..