Yang. Jaargang 13

[p. 94]

[Gedicht]

Uit het stof van dansende
uren verzamel ik haar
elementen: de laatste halm
voor haar vlammen,
de vlindertong over haar
aarde, de lelie van haar
adem, in het net van
mijn aandacht.

Is het goud van haar dromen
dan nog veilig achter de zegels
van mijn glimlach?

Als het ei van dit moment
in het gras van de schemer
rolt, vervals ik mijn gedaante,
kruip ik bij haar vlees in bed.

Bert Kooijman