Yang. Jaargang 13(1977)– [tijdschrift] Yang– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 9] [p. 9] Louisa Balemans Orpheus hem kon het leven in de zon niet meer bekoren hij koos de sombre schaduw van het graf de liefde en het licht had hij verloren de rijke weelde die Euridyce hem gaf. hij kon het fijne, slanke niet vergeten van haar mond, de lieve roze lach 's nachts, haar veilge armen om zijn sidderende leden droom en dicht en't raadsel dat in haar ogen lag. in tuin bij nacht, de rozen ademden haar adem in 't klateren van de bron, herkende hij haar lach door wind bewogen kreupelhout, laat hem visioen van d'eerste overgave, haar traan en lach. in wilde wanhoop wendt hij tot de Goden en bad om heul en deernis, o! diepe val o dood! duizelduik naar verlossing van de loden last van leven-lieven-lijden in dit tranendal. Vorige Volgende