Yang. Jaargang 17

[p. 52]

Kleine Rogier

hij lijkt zijn moeder niet zijn vader niet
de grootjes vooraan in de stoet
van aanverwanten en getuigen
hij leek nergens op
hij was tegen wind geboren twee oren
en ik weende

dit rubberbeen schopte mijn wereld
ik zag garnaal in zijn hand
dit streelvel werd een kat
in de plooien van de moeder
graag of niet graag hebben
na de lachlip valt de traanlip

grijpvoet dronk een wondermelk
bewijs dat hij veranderde
in knuffelbeest in kamervis
parkiet met apelach
een jungleboek wij kleefden
elke dag een foto

kwestie van kunstjes leren
op de knie het hondje dat
nooit spreken kan
zeehondje bij het slapengaan
in een wiegende zee van laken
fontanel en adem

de morgen bijt zich in hem vast
kwabhuid huilt de pannen van het dak
hij tuimelt in je armen
reutelt in je handen
hij leeft al 56 dagen
dat dit mijn wonder was
hij lacht en kakt
en draagt een lange wimper

Rogier van Rooigem