Yang. Jaargang 40

[p. 311]

Marc Robbemond
Drie gedichten

Er staat een afwas

Het sneeuwt. Ik leg sneeuw op mijn tafel
en ga over de sneeuw.

Ik heb een lege kamer.
Ik heb alles in mijn kasten.
Mijn kamer staat vol kasten.

Ik drink drie glazen water.
Ik kijk uit het raam,
het is gestopt met sneeuwen.
Er staat een afwas.

Het sneeuwt. Ik leg sneeuw op mijn tafel
en ga over de sneeuw.

Het plafond is leeg.
Er hangen geen lampen.
Alle lampen staan op de grond.

[p. 312]

 

Het is gestopt met sneeuwen,

 

ik kijk uit het raam.

 

 

 

Ik drink een glas water,

 

er staat een afwas.

 

 

 

Het sneeuwt. Ik leg sneeuw op mijn tafel

 

en ga over de sneeuw.

[p. 313]

Dit is nieuw

Dit is nieuw
dit is een wapenstilstand
hier waar we nu zijn

op deze plek ontstaan onmiddelijk nieuwe zorgen
nieuwe dagbladen, nieuwe oplossingen

inmiddels zijn journalisten gearriveerd
met mijn vader:

‘chemische afhankelijkheid
is een droom
er is een plek
waar ik moet zijn’

alles wordt duidelijk
ondanks de mindfuck

de journalisten volgen mijn vader
hij loopt naar de rand van het klif

haar dat
alle kanten   uitwaait.

[p. 314]

Playmobil

We zien dat hij ziet dat hij
met laptop afhandig gewond raakt

de uitleg van moeizaam koffie zetten
is een gewonde hand en een gewonde hand
is zichtbaar door moeizaam koffie zetten

op de grond rotzooi van kinderen
o.a. playmobil (quickzoom)

we horen paniekerige ademhaling duidelijk,

duidelijk geluid

voor bovenbuurman

van dichtslaande deur

dan
we zien
hier lag een lichaam.