Yang. Jaargang 43

[p. 508]

[YANG 43ste jaargang nr. 4 - december 2007]

[p. 509]

Vooraf

Het laatste nummer van 2007 bevat een hoop degelijke teksten om u de winter door te helpen: binnen- en buitenlandse poëzie, proza, beschouwingen en de vierde bijdrage van onze writer-in-residence Saskia de Jong. Dit alles doorspekt met ‘20th Century Boys’, een nieuwe reeks tekeningen van de Franstalige Belgische kunstenaar Benoît Platéus.

Van de Amerikaanse Rae Armantrout, volgens Sarah Posman een atypische exponent van de Language Writing-traditie, vertaalde Elisabeth Tonnard een aantal hotsende en toch weer secure gedichten dat de lezer eerder precieze vragen stelt dan dat het pasklare antwoorden geeft. In ‘Snijvlakken / Cirkelzaag’, een tweestemmige inventie van Samuel Vriezen en Arnoud van Adrichem, komt het woord ‘waarheid’ weliswaar verschillende keren voor, maar wordt niet helemaal duidelijk wat het betekent. Verder zijn er vier door opsomming en afstandelijke observatie getekende gedichten van de jonge debutant Geert S. Simonis, en tussen de bedrijven door, ietwat verdoken opgesteld, nog een kort en licht onthutst prozagedicht van Eva Cox.

Kurkdroog, met ongekende vaart maar niet zonder een zeker mededogen beschrijft de jonge Oleg Zobern randfiguren in het Russische suburbia; ‘Thee in Plavsk’ is een staaltje van zijn kunnen. David Nolens toont een stille wereld waarin obsessief geluisterd, gekeken en afstand genomen moet worden om de betekenisloosheid weg te houden. Ook het hoofdpersonage van ‘Los zand’, een verhaal van Joris Buitendijk, moet grondig observeren, teneinde te doorgronden wat er nu eigenlijk aan de hand is met die alom ziek wordende konijnen. Ten slotte is er ‘In vlammen op’, een wonderlijk verhaal van William Faulkner dat hier voor het eerst wordt vertaald door Martijn Boven.

‘Die ochtend in de boekhandel’ bevat drie beleefde maar kritische stukken van veeleisende lezers. In zijn bespreking van de postuum verschenen bundel

[p. 510]

At the Same Time ziet Eliot Weinberger weliswaar de grote verdienste van Susan Sontag als een elegant betogende en helder denkende inleidster en essayiste, maar hij is ook bijzonder streng voor de beperkingen van een figuur die misschien al meer toebehoort ‘aan de literaire geschiedenis dan aan de literatuur’. Sven Vitse las Infinitely Demanding, Simon Critchley's gevecht tegen het nihilisme, en moest besluiten dat diens poging om de ethiek van Badiou, Laclau en Levinas te verzoenen wankelt. Naar aanleiding van een recente poëticale stellingname van Henk van der Waal in Raster denkt dichter en componist Samuel Vriezen verder na over hoe poëzie zich verhoudt tot politiek en maatschappij. Een eerdere versie van ‘Terugpraten tegen de context’ met als titel ‘Poëzie en wereld’ stond al te lezen op Vriezens persoonlijke weblog. Yang herkende er een aantal belangrijke aspecten van zijn eigen poëtica in en verzocht de auteur om de tekst met het oog op een publicatie in dit nummer licht te herzien. ‘De interne dynamiek van de taal van de wereld kan je inzetten om de interne dynamiek van je poëtische taal richting te geven. Een poëtica van wrijving en herovering: het gebruik van de taal van de wereld, maar ditmaal op voorwaarden van de dichter.’

In heuse sms - taal schrijft onze afscheid nemende writer-in-residence Saskia de Jong: ‘voor veel mnsn = de periferie t centrum!’ Wij, van yang, voelden ons, alweer, direct aangesproken.

Wij wensen u een goed, vruchtbaar 2008.

de redactie