|
| |
| |
| |
FréDéric Boyer
Vertaling Piet Joostens
[Vertaling]
Koeien
De koeien zijn de eersten die sterven.
Er is geen levend wezen op aarde dat zo tijdelijk, zo
hachelijk en zo voorbijgaand is als een koe.
De koeien zijn de eersten die sterven van de dorst.
De koeien zijn de eersten die sterven aan sterfte.
De koeien zijn de allereersten die sterven aan ons.
Sindsdien hebben wij de gewisse dood van koeien
| |
| |
| |
[Origineel]
Au début l'encombrement d'une vache morte est phénoménal. Mais
très vite on peut en ajouter une, en ajouter une, en ajouter une.
Nous sommes devenus à notre tour comme de toutes petites vaches
assoiffées. Je sais très bien que la pluie est la, qu'elle est ici dans nos
coeurs, nos coeurs qui n'ont rien laissé filtrer.
Les vaches aimaient la pluie. Elies auraient pu facilement aimer autre
chose comme nous: l'esprit, la méthode, la puissance. Mais c'est l'eau
du ciel finalement qu'elles aimaient.
| |
| |
| |
[Vertaling]
Een dode koe zit eerst fenomenaal in de weg. Maar je kunt er heel
snel een aan toevoegen, en dan nog een, en nog een.
Wij op onze beurt zijn net kleine dorstige koetjes geworden. Ik weet
heel goed dat de regen gekomen is, dat de regen hier in onze harten
is, in onze harten die niets lieten doorsijpelen.
De koeien hielden van de regen. Ze hadden gemakkelijk van iets
anders kunnen houden, zoals wij: van geestigheid, kracht en methode.
Maar uiteindelijk hielden ze van hemelwater.
| |
| |
| |
[Origineel]
Les vaches ont des robes pleines de ronces et de fleurs et de poudre
des champs. Elies ne savent rien de l'exception de la vie terrestre sous
les étoiles. Rien de l'exception de notre vie banale dans l'univers
féroce toujours plein de notre cruelle errance avec dans la prairie tant
Comment expliquer l'impression qu'elles donnent d'etre traversées par
la vie même? d'avoir une puissance identique a la vie? Cette vie nue
dans les champs. Cette vie sans propriétés. Ce corps immense et lourd
L'injustice des paysages rend si inquiétante dans sa quiétude temporelle
la gratuite existence sans appel, sans justification des vaches.
Les vaches aimaient s'asseoir dans le soleil et s'arroser de poudre des
champs, s'asperger de poussière des talus, s'envelopper de fines particu-
les d'insectes bourdonnants.
| |
| |
| |
[Vertaling]
De koeien dragen jurken vol doornen en bloemen en stuifmeel van
het veld. Ze weten niet dat het aardse leven onder de sterren uitzon-
derlijk is. Niets over de uitzonderlijkheid van ons banale leven in het
woeste universum dat nog altijd barst van ons wreed gedool, met al
die verloren overwinningen in de weide.
Hoe verklaar je dat ze de indruk wekken van het leven zelf door-
drongen te zijn? Dat hun kracht identiek is aan die van het leven?
Het naakte leven in de velden. Het leven zonder eigenschappen. De
immense, zware, geduldige lijven van koeien.
Het onrecht van de landschappen maakt het vrijblijvende, ongerecht-
vaardigde en onherroepelijke bestaan van de koeien zo onrust-
wekkend door de tijdelijke rust die het uitstraalt.
De koeien zaten graag in de zon en hielden ervan zich te bestrooien
met stuifmeel, zich te bepoederen met het stof van de bermen, zich te
omgeven met fijne deeltjes van zoemende insecten.
| |
| |
| |
[Origineel]
Les vaches sont nos doubles, maïs qui etaient les vaches?
Nous appelons vache une vache relativement aux territoires balisés par
les jugements de notre conscience solitaire et déchirée.
Une vache est l'idée adéquate d'autres existences qui sont causes de la
Il y a l'existence des vaches. Comme il y a l'existence des langues
étrangères a toutes les langues. Comme il y a l'existence des ombres
dans la caverne a vaches. Mais est-ce qu'une vache pense comme sien
son corps de vache? Se reconnaît-elle chaque matin comme nous
croyons nous reconnaître dans le miroir?
Les vaches sont le sable de nos pensées qui s'écoulent au fond
d'anciens abimes. Les vaches nous ont impose leur poignante abstrac-
tion. Le moment oü elles peuvent penser chanter dans les prés et que
nous ne les entendrons pas.
Mais combien d'infinies abstractions sont nécessaires pour reconnaître
infailliblement une vache?
Les premiers d'entre nous a éviter le regard des vaches ont poussé un
cri plaintif au possible qui s'éloignait.
| |
| |
| |
[Vertaling]
De koeien zijn onze kopieën, maar wie waren de koeien?
We noemen een koe een koe met betrekking tot de gebieden die zijn
afgebakend door de oordelen van ons solitaire, verscheurde bewustzijn.
Een koe is een adequate idee van andere existenties die de onze ver-
Er is het bestaan van de koeien. Zoals er het bestaan is van talen waar
alle talen vreemd aan zijn. Zoals er het bestaan is van schaduwen in
de koeiengrot. Maar denkt een koe dat haar koeienlijf het hare is?
Herkent zij zich iedere ochtend, zoals wij ons in de spiegel menen te
De koeien zijn het zand van onze gedachten die verstrijken op de
bodem van oude kloven. De koeien hebben ons hun aangrijpende
abstractie opgelegd. Het moment waarop ze kunnen denken dat ze in
de weiden zingen en niet door ons gehoord zullen worden.
Maar hoeveel eindeloze abstracties zijn er nodig om een koe feilloos
De eersten onder ons die elk oogcontact met de koeien vermeden,
deden luid hun beklag over het mogelijke dat zich verwijderde.
| |
| |
| |
[Origineel]
Les vaches sont utiles et certaines. Leur existence est un nombre infini
On comprend alors avec quel plaisir nous les avons exterminées.
Les vaches ne furent elles-mêmes qu'en rassemblant dans leur propre
finitude l'infinie totalité ou elles se trouvaient. Sous un arbre. Dans un
pré. Sur la terre perdue dans l'univers.
Très vite l'être humain a jalousé les vaches. Ah si les dieux m'avaient
revêtu d'une telle force - c'est la voix étranglée de Telémaque minus-
cule qui retentit dans l'Odyssee.
Les vaches ne lisent pas dans nos coeurs. Elles ne nous comprennent
pas mieux que nous-mêmes. Jamais elles ne demandent notre recon-
naissance ni notre gratitude ni notre haine comme nous le demandons
à nous-mêmes. Et jamais nous ne les avons contemplées dans leur
Penser, ont su aussitót les vaches en présence de nous, suscite l'indiffé-
rence générale. C'est seulement quand les dangers deviennent évidents
que cesse l'indifférence. En présence de nous les vaches l'ont appris à
| |
| |
| |
[Vertaling]
Koeien zijn nuttig en een vaststaand feit. Hun bestaan is een onein-
dige reeks momenten van tegenwoordigheid.
Het is dus begrijpelijk dat we ze met zoveel plezier hebben uitgeroeid.
De koeien waren alleen zichzelf doordat ze de oneindige totaliteit
waarin ze verkeerden binnen hun eigen eindigheid hadden verzameld.
Onder een boom. In een weide. Op de aardbol verloren in het uni-
Algauw werd de mens afgunstig op de koeien. O, hadden de goden
mij maar met zulk een kracht bekleed, weerklinkt de gesmoorde stem
van kleine kleine Telemachos in de Odysseia.
De koeien lezen niet in onze harten. Ze begrijpen ons niet beter dan
wijzelf. Ze vragen ons nooit om erkenning, dankbaarheid of haat,
zoals wij dat aan onszelf vragen. En we hebben ze nooit in hun waar-
Denken stuit op algehele onverschilligheid, dat hadden de koeien in
ons bijzijn onmiddellijk door. De onverschilligheid houdt pas op wan-
neer de gevaren in het oog springen. In ons bijzijn werden de koeien
door schade en schande wijs.
| |
| |
| |
[Origineel]
Les personnes humaines trouvent aujourd'hui que les vaches n'ont
plus de figure humaine. Elles n'ont laissé derrière elles ni maîtres à
penser ni histoires déchirantes ni métaphores sanglantes.
Les vaches vivent à l'horizon dans l'immanence des champs. Loin de
Prenez un animal quelconque et faites une liste de ses souffrances.
C'est un jeu d'enfant depuis les debuts de la vie sur terre.
Dans notre langage le mot vache est un mot vide, un mot creux et
attirant. Et encore quand l'être vivant vache n'existera plus, et encore
quand le nom de vache n'aura plus de sens pour nous, et encore
quand l'idée de vache aura disparu de ce monde.
Les vaches ressortiront de l'abîme plus resplendissantes que jamais.
On les aura anéanties, englouties, écrasées. Elles auront succombé et
se seront noyées. Une vache nous donne toujours le sentiment d'être
revenue d'anciens désastres.
| |
| |
| |
[Vertaling]
Tegenwoordig vinden de mensen dat koeien geen menselijk gezicht
meer hebben. Ze hebben geen meesterdenkers, geen verscheurende
geschiedenissen, geen bloederige metaforen nagelaten.
De koeien leven aan de horizon, in de immanentie van de velden. Ver
Neem om het even welk dier en maak een lijstje van al zijn smarten.
Een kinderspel zo oud als het leven op aarde.
In onze taal is het woord koe een leeg, hol en aantrekkelijk woord.
Ook wanneer het levend wezen koe niet meer zal bestaan, ook wan-
neer de naam koe voor ons geen betekenis meer zal hebben, ook
wanneer de idee koe uit de wereld zal zijn verdwenen.
De koeien zullen schitterender dan ooit weer uit de kloof tevoor-
We zullen ze vernietigd, verzwolgen en verpletterd hebben. Ze zullen
gesneuveld en verdronken zijn. Een koe geeft ons altijd het gevoel dat
ze oude rampen heeft overleefd en is teruggekeerd.
Vertaald uit Vaches, uitg. P.O.L., Paris, 2008 (aanhef)
|
|
Auteursrechtelijk beschermd