Diarium van Egbert Alting 1553-1594

Maendach 11 Octobris 1557.

Johan Eysens hefft persoenlyck voer een erb. Raedt in presentie des rentemesters van den graven van Benthem etc. laten voerdragen, woe he te meermalen sich vrundtlick erboeden, billyker wijse myt sijne G. edder desselffs bevelhebberen tho verdragen ende vorhandelen aengaende de verstaende grunsinge, de vermydtz de veralienatie des hueses bij een misvall nicht tijdtlick betaelt solden sijn; weere ingelijken overboedich, alnoch sich mit sijn G. edder den rentemester tegenwoerdich vrundtlyker wijse to verdragen, soe des up redelycheit gestelt muchte worden na advenant anderen, de in gelijken saken wall mitten geringesten na gelegentheit affghekomen weeren, als he sich oeck to bewijsen erboden, oeverst weer em 2000 gl. affgeeysschet, daer tganse hues nicht over 1000 gl. gekofft; szoveer dan de sake yummer nicht in vrundtschape verglijket konde worden, erboedt he sich tho rechte, dier thoversicht¹⁾, een erb. Raedt een guedt inseent deser saken solden nemen, oeck dat sijne G. nicht solde koenen blijken edder voerbrengen sodane strenge gerechticheit, als hiir pretendert ende voergewant worden, daerregens de rentemeester van den graven vorgen. etzlyke exemplen geallegeert van een hues ende huesstede, de eerdages vor verstaende grunsinge verlaten solden sijn, doch durch groeter luede voerbede den lueden midtz seker erkentenisse weder thogestalt, oeck dat etzlyke male sijne g.h. voerfaders henxste ende etzlyke gl. geschenckt worden der versuemder grunsinge halven, des dan nicht ane des graven sundere gerechticheit daertho gescheen ende so Johan Eysens vrundtlykerwijse hedde mit sijne g.h. willen verdragen, solde he up de gedaene verscrij-

1) Verwachting.

[p. 82]

vinge bij sijne G. gekomen sijn, sijne G. hedden ane twijvell genedichlyck mit em gehandelt etc. Daerup weder van wegen Johan Eysens gesacht, woe sodane exempell em nicht hinderlyck kunde sijn, so sulcx neet durch rechtsdwanck, sunder vrijwillich gescheet muchte sijn, oeck dat des Johan Eysens nicht anghinge, als mit anderen lueden also verhandelt, insunderheyt soe he ingelijken nu oeck guedt bescheydt bij etzlyken olden lueden uuth olden breven ende anders gefunden, daeruuth tho seen ende to vermercken were, de grave van Benthem sodane strengen recht over deser stadt borger nicht solde hebben noch genieten moegen; mede oeck solde Johan Eysens nicht gheholden sijn, buten de palen deser stadtziurisdictie sich to begheven dan mit sijner goeden willen, doch so hedde he ydt vermydtz sijne geschefften nicht bekomen koenen. Angesehen dan he alsoedane vrundtlicke erbiedinge gedaen ende men em daerenboven mit rechte ansprengende were, muste ende wolde he sich tho rechte erbiden ende begheerde de claghe in schryfften van den rentemester, umme daerup tho moegen antwoerden, als dat na rechte behoeren solde.

Daerup de rentemester geantwoerdet, woe he geenen bevelch van sijnen g.h. en hedde, wijders dan he een erb. Raedt an laesten angedragen als betreffende de verbiedinge des hueses; szo ys den gemelten rentemester vor rechte insecht worden, nachdem he gheen bevell, de ghedane upsegginge edder verbedinge des hueses na rechte tho beweren ende uuth to dragen ende Johan Eysens sich tho rechte tho verdegenen ende vorandtworden erboeden ende anghenomen, konde derhalven oeck de gedaene opsegginge edder verbedinghe van ghener weerden sijn^a).

a) Ook later zijn herhaaldelijk kwesties over de grunsing aangetekend; ze zijn in het algemeen niet meer opgenomen.