Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Faems weer-galm (1670)

Informatie terzijde

Titelpagina van Faems weer-galm
Afbeelding van Faems weer-galmToon afbeelding van titelpagina van Faems weer-galm

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (3.03 MB)

ebook (4.84 MB)

XML (0.72 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

emblematiek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Faems weer-galm

(1670)–Cornelis de Bie–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 273]
[p. 273]

Een boose vrou veracht wysheyt

 
LEest al d'historien die spreken van te trouwen
 
Bevinden sult dat al de wyste met quaey vrouwen
 
Vol ondeught sijn geplaeght, en soo gequelt geweest
 
Dat hy wel reden heeft die quade vrouwen vreest
 
Die niet alleenlijck seer ongeluckich maecken
 
De vast gebonden trouw door hun verwaende saecken
 
Maer oock de kinderen die hellen naer het quaet
 
Midts sy gecomen syn van sulck onvruchtbaer saet.
 
Dus is't veel beter sonder kinderen te sterven Ga naar margenoot+
 
Als voor de kinderen veel gelt en goet te erven
 
En dan een quaet geslacht te laeten hier op de aert
 
Veel beter is't altyt te blyven ongepaert.
 
Wat is't als ghy een vrou ryck en seer schoon sult crygen
 
Den ramp van yversucht doet liefde dicwils swygen.
 
De licht waen-trouwicheyt 'de geesten soo beroert
 
Dat eenen crygh van twist gedurich word gevoert
 
In't houwelijck, het gen' seer quaet is te verhoeden
 
Als d'iversucht vind plaets in't minste quaet vermoeden,
 
t'Gen' te beclagen is, want sy maeckt menich sot
 
Uytsinnich en verwoet, vergetende t'gebodt
 
Van liefde tot malcaer, de vreught van wedersyden
 
Verandert dan in druck in tegenspoet en lyden
 
De la mala muger te guarda
 
Y de la buena no fies nada.
 
VVacht u van quaede vrouwen,
 
En van goede te betrouwen
 
Ga naar voetnoot*
[pagina 274]
[p. 274]
 
Dan is't een vagevier soo wel voor vrou als man
 
Daer niemand als de doodt hun af verlossen can,
 
d'Ergh-waen is sulcken pyn en smert, dat geene pennen
 
Beschryven sullen om den grond van 't quaet te kennen.
 
Wat onderdanicheyt vol innerlijck verdriet,
 
En is't niet voor den man die sijne vrou ontsiet.
 
Die tegen sijnen danck moet uyt t'geselschap blyven
 
Om quellingh te ontgaen van een lanckdurich kyven,
 
Wat pyn is't voor den man als hy niet doen en mach
 
Het gene dat hy wilt uyt enckelijck ontsach:
 
Wat lyden is't dat hy aen t'wyf verlof moet vraeghen
 
En seggen waer hy gaet om geenen last te draeghen.
 
Is't niet een slaverny voor eenen man van geest
 
Die nievers spreken mach om dat hy altyt vreest,
 
Wat druck is't dat een man begrimt word en bekeven
 
En niet als in krakeel met sijne vrou moet leven,
 
Een vrouwe booser is en felder van gemoet
 
Als een verbolgen zee met al haer baeren doet,
 
En nievers toe bequaem als achterclap te spreken
 
Tot schalckheyt en bedroch, geloft en trou te breken
 
Te slempen dach en nacht, t'gebreck van ieder een
 
Te seggen over-al, te treden op den teen
 
Die wyser sijn als sy in alderhande saecken,
 
En niet can doen als t'bed' te breken en te maecken.
 
Als eenen boteram op t'eten uyter handt
 
Om dat sy te luy te steken t'houdt in brandt
 
En voor den armen man daer-over wat te koken
 
Het gen' sy gerne doen sou cost sy vier aen-stoken,
 
Die niet en is gewoon als op de volle straet
 
Te proncken en te sien wat ieder een mistaet.
 
Och oft Licurgus weth noch eens werd onderhouwen
 
Als voormaels, rakende den staet van alle vrouwen,
[pagina 275]
[p. 275]
 
Daer hy wel scherpelijck verbied aen Vaders, dat
 
Sy aen haer dochters geenen ryckdom gelt noch schat.
 
En souden laeten om naer hunne doodt te erven
 
Oft eenich houw'lijck goedt haer geven voor het sterven,
 
Om te beletten dat om schatten noch om gelt
 
Den maeghdom lyden sou peryckel van gewelt
 
O tydt o gulden tydt waer syt ghy hëen gevaren
 
Men toetst nu over-al om ryckdom ander snaeren,
 
Men trouwt nu liever een die sot is, om haer goedt
 
Als een die wys is en verstandich van gemoedt
 
Die geene bors en heeft, men schept nu meerder vreughden
 
In hondert ponden 't s'jaers als hondert duysent deughden.
 
Een ryckmans dochter word niet willende begeert
 
En niemand d'arme wilt al biddende, soo keert
 
Fortuyn den rugh van hun, die, schoon sy deughdich wesen
 
Net, fraey, en sonder goedt, den ryckdom word gepresen
 
Schoon hy te vinden waer by het mismaeckste lyf
 
Vol onneer sond' en schand' men koos die voor sijn wyf:
 
De suyverheydt nochtans is't pandtcier vande maeghden,
 
Die in een maeght aen Godt den Heer het meest behaeghden.
 
Wie wydmen maeghde palm als aen de suyverheyt
 
Die in het voorhooft pronckt van ons siels salicheydt,
 
Die als den hoogen staet can hoogen lof betreffen
 
Soo can de suyverheyt de vrouwen oock verheffen,
 
De schoone schoonder maeckt, de leelijcke verciert
 
En d'arme maeckse ryck, de rycke gemaniert.
 
Men vryden eertyts met de oogen om t'aenschouwen
 
De schoonheyt en den glans van diemen socht te trouwen,
 
Oock met de ooren, om te hooren haere faem
 
Vol deught en eerbaerheyt, men sach naer goeden naem
 
Maer nu is't seer verdraeyt, want vingers ende handen
 
Nu meer als d'oogh en oor in Venus liefde branden.
[pagina 276]
[p. 276]
 
Om naer gesloten trou te rekenen het gelt
 
En niet en sien hoe dat is met de bruyt gestelt,
 
Tis nochtans beter een vrou sonder gelt te minnen
 
Als op't gelt sonder vrou te setten sijne sinnen,
 
Want een vrou sonder gelt u doen can goeden dienst
 
En veel gelt sonder vrou is goot verlies geen winst.
 
Een vrou die deughdlijck is behoortmen wel te croonen
 
Met t'costelijckste daer men t'lichaem med' can schoonen,
 
Want d'eerbaer suyver deught is weerdiger als goudt
 
En is den steunstock vander sielen onderhoudt,
 
Een vrou die god'loos is, lichtveerdich en vol sonden
 
Van vuyl oneerbaerheyt, geen monster wordt gevonden
 
Dat aen een vrou gelijckt, die boos is van natuer
 
Grammoedich quaet en fel, arghlistich, spytich, stuer:
 
En daer-om eertyts werd de vrouwen toe geschreven
 
Het quaetste met het best, want aen haer is gegeven
 
Den naem van alle deught, en oock van alle quaet
 
Want niet in quaet oft goet de vrou te boven gaet.
Amor incipiendus est auribus non oculis.       Plutarchus
margenoot+
Eccles. 16.
voetnoot*
Vtile est mori sine filiis quam relinquere filios impios.
Ne jucunderis in filiis impiis si multiplicentvr, nec oblecteris super ipsos si non est timor dei in illis.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken