Handtboecxken der Christelycke gedichten

Op de VVellusten.

WY vinden menich mael geschildert en beschreven
Veel Monsters en Gediert die in het water leven:

Waer onder dat wy sien de schoone Meremin,

Waer door ons werdt vertoont een merckelijcken sin.

Wy sien een menschen beeld, een lieffelijck aenschouwen,
Ghelijck een Cabinet der schoonheyt van de Vrouwen:

[fol. 28r]

 

Al wat men maer bemerckt, al watter staet ten toon

 

Dat is seer aenghenaem, dat schijnet wonder schoon:

 

Men vindt haer afghebeeldt met welgemaecke leden,

 

Van alles wel voorsien, behalven goede zeden:

 

Een tintel-bruyn ghesicht, een lieffelijcken mondt,

 

De Wangen als een Kars, de Borsten bol en rondt.

 

Het Hayr als gulden draet, de Armen en de handen,

 

De Borsten en het Lijf gelijck Al'bastre wanden:

 

Maer haer ghetacken steert die onder 't water sweeft,

 

Ons toonet wat voor loon sy hare lievers geeft:

 

Die steket als een Slangh, en die haer willen minnen,

 

Die werden haest ghedoodt van haer vergifte vinnen,

 

Die werden haest vernielt en deerelijck gewondt,

 

En sincken als een steen tot in den diepen grondt.

 

Dit hebben alder eerst ons d'Oude willen dichten,

 

Om onsen duyst'ren sin een weynich te verlichten:

 

Op dat het dienen mocht tot eenen Sinne-beelt,

 

Dat kennis van Wellust ons claerlijck mede deelt.