Handtboecxken der Christelycke gedichten

[fol. 37v]

Liedt Van't recht Vader-landt.

Na de stemme:
Wen meyn stundlyn voor handen ist, &c.
Ofte:
Nu frouwet ju lieben Christen, &c.

LAet ons verheucht zyn inden Geest,
En Godt den Heere singen:
Wy die hier in dit wilt foreest,
Zijn rechte Vreemdelingen:
Ons Burgerschap is hier doch niet,
Ons ooghe na den Hemel siet,
Daer God ons wil toebringen.

Wy zijn hier Pelgroms op der eerdt,

Wy zijn op vreemde straten,
Wy zijn verachtet seer onweerdt,
Een yeder comt ons haten:
De Werelt drijft met ons den spot:
Maer wy vertrouwen onsen Godt,
Die sal ons niet verlaten.

Ons Vader-landt daer boven is

By Christum onsen Heere,
Sijn Naem al hier te loven is,
Na sijn ghebodt en leere:
Hy wil dat wy van stonden aen,
Eer wy in't Coninckrijcke gaen,
Hem gheven prijs en eere.

Hy wil dat wy als metter vaert,

Ons eyghen Stadt betrachten,
En dat wy na der liefden aert,
Malcanderen als verwachten,
En nemen d'and'ren by der handt,
Op dat wy door het Vader-landt,
Des Werelts doen verachten.

Want als wat in de Werelt woont,

Is ydelheyt der ooghen,

[fol. 38r]

 

Hoe dapper sy haer hier vertoont,

 

Haer woorden zijn ghelogen:

 

Want soo ghy haerder eens betrout,

 

En op haer ydelheden bout,

 

Ghy zijtter me'e bedrogen.

 

Maer neen wy weten beter lot,

 

Om nimmermeer te beven,

 

Wy wenden ons tot onsen Godt,

 

De waerheyt en het leven,

 

De wech alleen ter salicheyt,

 

Dat hy ons namaels heeft bereyt,

 

Waer toe wy ons begeven.

 

V grooten Naem, o grooten Godt,

 

Betrachten wy te prijsen:

 

En uwer Wetten en Gebodt,

 

Hier eer te bewijsen:

 

Gheeft dat u Heer een yeder vreest,

 

En wilt ons door u goeden Geest,

 

Ten rechten onderwijsen.

 

Maeckt ons ghewillich en bereyt,

 

Vernieuwet hert en sinnen,

 

Op dat wy uwer goedicheyt,

 

Oprechtelijck beminnen,

 

Versterckt ons door u rechter handt,

 

Op dat wy by u 't Vader-landt,

 

Na deser tijdt ghewinnen.

 

Oorlof mijn vrienden die hier zijt,

 

En vreemt met my moet swerven,

 

Laet ons gaen trachten na den tijdt

 

Daer niemant meer sal sterven,

 

Al werden wy hier straf gheplaeght,

 

Wy sullen, als het Godt behaeght,

 

Sijn eeuwich Rijck beerven.