Boek van de wraak Gods

6 Hoe de Ismaëlieten op de voorgrond zullen treden tot onheil van de wereld

Uit deze uiterlijke tekenen die u mij hebt horen vertellen, kan men afleiden dat thans de tijd is aangebroken van uitzonderlijke straf. Die zal grote ontsteltenis teweegbrengen, zoals ik u hiervoor vertelde in de woorden die Sibilla sprak.

Bovendien is er Methodius, die hierover het volgende opmerkt, zoals ik las in het Latijn. In de grote, onherbergzame woestijn leeft een volk met een zonderlinge levenswijze, dat men ‘Ismaëlieten’ noemt, naar een man die Ismaël heette. Dit volk is woest en onstuimig en veroorzaakte in vroeger tijden veel onheil in het oosten, vooral in het land van de joden. Toen kwam er een jood die Gideon heette, de aanvoerder van de joden, die dit kwaadaardige volk overwon en ze gezamenlijk weer de woestijn in joeg, vanwaar ze kwamen. Daar hebben ze zich sindsdien opgehouden. Dezen zullen in het tijdperk waarin we ons nu allen bevinden - dat is in het laatste tijdperk - als leeuwen te voorschijn komen en alles wat ze op hun weg tegenkomen, verwoesten en te gronde richten. Het land van de christenen zullen ze veroveren door middel van doodslag, roof en brand. Ook zullen ze op jammerlijke wijze het Roomse Rijk onderdrukken. Dat weet ook Daniël te melden in zijn betrouwbare profetie. Hetzelfde geldt voor de heilige Ezechiël, die eveneens op juiste wijze voorspelt hoe Ismaëls geslacht krachtig op de voorgrond zal treden, door God opgewekt om op treurige wijze wraak te nemen voor de zonden van de mensen,

[p. 55]

waarin ze lange tijd volhardden. Dit volk zal met zijn legerschare een bezoeking zijn zonder gelijke, nu of in het verleden.

Weet dat God, Onze Heer, dit geenszins doet omdat Hij zoveel van de slechten houdt - want zij houden volstrekt niet van Hem -, maar omdat Hij de zonden nu telkens net zo streng wil straffen als toen Hij de zondvloed liet komen, waarmee Hij de aarde overspoelde. Dat Alexander [de Grote], de dwingeland, de aarde teniet deed en overwon, dat deed God niet met het oog op zijn eer maar om de straf van de zonde en vanwege alle dwalingen die men overal ziet gebeuren. De heilige Mozes, zo las ik, sprak het volk van Israël als volgt toe toen hij het plechtig het land van belofte zou binnenleiden: ‘God, Onze Heer, leidt u geenszins dat land binnen omdat Hij van u houdt, maar Hij wil door uw toedoen de zonden en gebreken van het land straffen.’ Op precies dezelfde wijze zullen de Ismaëlieten thans het land van de christenen binnenkomen en dat winnen en verwoesten. Zo zal Onze Heer door middel van het verachtelijke, onreine volk de afschuwelijke zonden van de christenen straffen.