Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

Den LXVII. Psalm.

God will' ons al genadigh wesen,
En doe sijn aenschijns helder licht,
Sijn zegen, over ons geresen,
De Heyd'nen komen in 't gesicht.
Om, door uwe krachten,
Allerley geslachten,
Over-al op Aerd,
Te doen sien uw wegen,
Daer uw heyl en zegen
Voor haer wert bewaert.

[p. 129]

 

2 Al 's Weerelds Volck sal u noch loven,

 

Het sal u loven al te gaer,

 

En bly zijn, om dat ghy, van boven,

 

Vw recht sult spreken over haer.

 

Gy sults' alle richten,

 

Al hun twisten slichten,

 

In rechtmatigheyd.

 

Alle d'Aerd-gewesten

 

Sullen noch ten lesten

 

Van u zijn geleyd.

 

 

 

3 V sullen al de Volck'ren loven;

 

V sullens', Heer, noch loven al;

 

Die ons sult zegh'nen van daer boven.

 

Siet, sijn gewas geeft 't Aerdsche dal.

 

God sal ons sijn zegen

 

Geven t' aller wegen;

 

d'Eynden van der Aerd,

 

Alle d'Aerd-gewesten

 

Sullen hem, ten lesten,

 

Hebben lief en waerd.