|
| |
Den XCI. Psalm.
Die in des Hooghstens schuyl-plaets is,
In 's Heeren schaduw, en gewis
Heeft hy geen quaed te wachten.
Sulcks sal ick seggen t'sijner eer',
Mijn burght, mijn toevlucht zijt ghy, Heer,
Daer ick my op vertrouwe.
2 Want in des Vogel-vangers strick,
Van pest, van doodelicken schrick,
Hy deckt u met sijn vleugels daer
V niemand uyt sal rucken,
| |
| |
Sijn waerheyd is een beuckelaer,
Een schilt voor ongelucken.
3 By nacht sult ghy niet zijn vervaert,
By daegh, geen pijlen schromen;
Wat ongeluck of onheyl baert,
Voor pest sult ghy niet anghstigh zijn,
Schoon ofs' in 't doncker wandelt;
Noch voor yet, dat, in sonne-schijn,
Verwoest en ons mishandelt.
4 Ia, duysend aen uw zijd', in 't land,
Sult ghy den dood sien smaecken;
Tien-duysend aen uw rechter-hand,
Maer u sal niet genaecken.
Alleenlick sult ghy aensien met
Den Boosen tot een loon geset,
Van dat sy God ontstelden.
| |
Pause.
5 Want ghy zijt al mijn toevlucht, Heer;
En ghy, mijn ziel, die stelde,
God tot uw Rotz, in al uw zeer,
Als ghy u voor-maels quelde;
Doet we'er dat, soo sal u geen quaed,
Vw Tente, die versekert staet,
En sal geen plaegh beswaren.
6 Want hy sal sijn bevelen, aen
Sijn Eng'len, voor u geven,
Op dat ghy in uw wegen gaen,
En blijven soud in 't leven;
Op dat ghy aen geen steen uw voet
Soud' stooten, t' uwer schanden,
Soo sullens', in den tegen-spoed,
7 Den fellen Leeuw, den Adder sult
| |
| |
Den jongen Leeuw, schoon of hy brult,
Den Draeck sult ghy vertreden.
Dewijl hy my bemint soo seer,
Soo sal ick hem bevrijden,
En hoogh verheffen, spreeckt de Heer,
8 Als hy my aen-roept sal ick hem
Ick sal hem trecken uytte klem,
'k Sal hem doen langh in 't leven staen,
't Sal hem mijn heyl doen sien, en slaen
Den Boosen met mijn plagen.
|
|
Auteursrechtvrij