Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

Den XCII. Psalm.

Gaet alle goed te boven,
't Is, Alder-hooghst', het is,
Een hert-verlichtenis,
Vw Naem met sangh te loven;
Te roemen, in den morgen,
Vw goedertierentheyd;
En 's nachts, uw trouw beleyd;
Dat voor ons weet te sorgen!

2 Die op de luyt te spelen!

De harp te slaen ontrent
Het tien-snaer instrument!
Hoe soet zijn die te quelen,
Met rijmende gedachten!
Want siet, ghy hebt my seer

[p. 192]

 

Verblijd, almachtigh Heer,

 

Met wercken uwer krachten.

 

 

 

3 O Heer, hoe groot van waerde,

 

Is 't al wat ghy betracht!

 

Seer diep is uw gedacht;

 

't Gaet verre boven d' Aerde;

 

Geen slecht, geen onervaren,

 

Geen onvernuftigh man,

 

Geen Dwaes en weet'er van,

 

Als door uw openbaren!

 

 

 

4 Dat Goddeloose groeyen,

 

Als 't kruyd; en, wie sich vleyt

 

In ongerechtigheyd,

 

Als jonge telgen bloeyen;

 

Maer delghts' oock in oneere;

 

Want, Heere-God, ghy zijt,

 

De Hooghste; t'harer spijt,

 

In euwigheyd, de Heere.

Pause.

5 Want siet, al die u haten,

Die sullen ras vergaen;
En die op onrecht staen,
Sult ghy verstroyen laten.
Maer my sult ghy verhoogen
Mijn hoorn, mijn maght en eer;
En van haer nimmermeer,
My over-heert gedoogen.

6 Ick ben versch over-goten,

Met olyë gesterckt,
Dien ghy nu lang bewerckt;
Een uwer Gunstgenoten.
Mijn oogh sal 't noch aenschouwen,
Mijn ooren 't hooren aen;
Dat, die my tegen-staen,
Voor my haest sullen grouwen.

7 Die op Gods wegh sal passen,

Rechtvaerdigh zijnd' en vroom,

[p. 193]

 

Sal als de Ceder-boom,

 

Sal als een Palm-boom wassen;

 

Die in het huys des Heeren

 

Geplant zijn, sullen daer

 

Voort-groeyen, en te gaer

 

Het Voor-hoff Gods vermeeren.

 

 

 

8 Sy sullen vruchten dragen

 

In grijsen ouderdom,

 

En hebben groent' en blom;

 

Ia, vet zijn, al hun dagen.

 

Om over-al t' oorkonden,

 

Dat ghy, mijn Rotz, gaet recht;

 

En 't geen ghy doet en seght,

 

Rechtvaerdigh is bevonden.