Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

Den CXXVI. Psalm.

Als God tot Zion weder-bracht
't Gevangen Volck van ons geslacht,
Soo waren wy, als een die droomt,
En slapend' yet voor oogen koomt;
Ons mond, die lacht'; ons tongh, die juyghde;
En 't Heydens-Volck al-om, betuyghde;
Dat God aen ons had veel gedaen,
Die ons

[p. 270]

Gevangen los deed gaen.

2 De Heere, die ons had besocht,

Heeft groote dingen uyt-gewrocht,
En wonder-veel by ons gedaen;
Dies zijn wy nu verblijdt voortaen.
O Heer, wend ons gevanckenissen;
En stelts' oock vry, die wy noch missen.
Dat sal als regen zijn op 't land,
Daer op de Son in 't Zuyden brand.

3 Siet, die met tranen heeft gezaeyt,

Sal juychen, als hy vruchten maeyt.
Soo doet hy, die het kost'lick zaed,
Dat sal gezaeyt zijn, dragen gaet,
En werpt, al-weenend', in de vooren:
Sijn arbeyd sal niet gaen verlooren.
Sijn schooven sal hy, onder dack,
Al-juychend' op-doen met gemack.