Brusselschen Blom-hof van Cupido

[fol. *5r]

Tydt-Ghedicht, Aen den Edelen Heer ende Ioncker Ferdinandvs van Spoelberch, Heere van Kleyn Loven, &c.

'T SOnne-dijsel is aen 't stooten
Aen het voor-hooft van den Stier,
Die met sijne dicke pooten
Over 't welfsel 't gulde vier
Dreyghet alder-naest te dringhen
By het sachte Kinder-paer,
Pers'us siet-men noch al springhen
Op het ongheschoren hayr,
En de blonde Phoebi krollen,
Maer Orion druypendé,
Doet noch voor den waghen rollen
Voor de Sonn' noch kruypendé,
Sulck en dampigh-grouwe laken:
Dat den waghen niet door-breêckt,
Maer dat de beschuymde kaken
Van de Peerden zijn bedeckt:
VVaer-om dat de aerd' haer kinders
(Die nu in de baer-moêr zijn,
Vreesende des leets oft kinders.)
Houdt ghedronghen in de pijn,

[fol. *5v]

 

Tusschen 't baren, en in 't trecken,

 

Ach ! waer door gheen blad'righ' boom

 

My met groen kan over-decken,

 

Om den rijmers-iver-droom

 

(Heel bevrosen door de kilten)

 

In het aen-sien van het groen

 

D'harde scholle te doen smilten,

 

Die in 't lieffelijck saysoen

 

(Door den winter gansch verdrooghet)

 

My belooft een schoonder dicht

 

En mijn' gheest betrouwend', pooghet,

 

Op u gunstelijck ghesicht;

 

Dit ghedicht, u Vaêr der rijmkens,

 

Soete toe-vlucht van de konst,

 

Voor-spraeck van mijn weese hijmkens,

 

Der ghedichten milde jonst.

 

Suyver water, dat komt SPOELEN

 

Van den twee-ghetopten BERCH

 

In mijn penn', en my verkoelen

 

Met het Heliconsche merch.