Brusselschen Blom-hof van Cupido

[fol. *6r]

Ioannis A Castro, Brvsselsche Blyschap Over het verbreyden van den Blom-Hof, Ende de Rancken van Cvpido, Versiert door G. A Castro sijnen Broeder.

ONlanghs plagh ick beschaemt en eere-loos te duycken,
Wanneer een naer-ghebuer, my trotsend', ded' ontluycken

't Voor-gh'opende tonneel, naer-boetsende den aerdt

Van Vorst oft eenigh Prins, wiens wel-verdiende waerd'

Was waerdigh spieghel-wijs de menschen te bethoonen.
O ! wat een' harden spijt quam dickmaels grondt-vast woonen

Ghekanckert in mijn borst, wanneer ick maer bedacht

Hoe dat een maghet ons steedts nieuwe boecken braght.

Oft als de Amstel-vrouw' een-ieder quam vertrotsen,
Te recht hooveerdigh, en ded' hare rijmers botsen

[fol. *6v]

 

Met stemmen vol van lof, tot in den kouwen noort,

 

Wiens we'er-galm wirdt ghehoort tot in het suyden oort,

 

Wanneer ick quam te sien de boecke-ry der wercken

 

Van 't deftigh Catsens breyn, oft als ick quam 't aen-mercken

 

Van Huyghens Heugh'nis-waerdt het kostelijcke Mal,

 

Den Boom-lof, en het wijs gepalen van den Al,

 

Oft als Poësis-Kerck, 'k meyn'Hensij schoone boecken,

 

Die Phoebi koker-dief noyt souden over-kloecken,

 

My met een oor-beet seyd': waer is het Houwaerts werck,

 

Waer eenigh gheestigh quant, waer hebt ghy dien Klerck

 

Die oyt naer-komen sal het ghen' ghy hier kont lesen,

 

Oft immers neven ons lof-waerdelijck sal wesen ?

 

Wat voelde ick voor spijt, die my met menigh' beet

 

't Jaloust herssens-deel, en hert', en ziele sleet.

 

Ach ! (riep ick) moet ick dit noch langher dan verdraghen ?

 

Met hoord' ick al-te-mets van mijne Borghers waghen

 

Iet van het gheestigh werck, iet segghen van het boeck,

 

Dat als een proef-stuck nu, heel uyt den herssens-hoeck

[fol. *7r]

 

Ghebaert, het wereldts licht gaet over-al bekijcken,

 

Met quam een ware vreughdt en ded' mijn droefheydt strijcken.

 

Nu gaen ick leden-recht, en steeck het hooft om-hoogh',

 

Gherechtelijck verwaent magh ick 't hooveerdigh oogh

 

Af-keerigh van elcks werck met half-verachtingh' rucken,

 

't Zy van wiens dat het zy, oft wat voor rijmers stucken

 

Vernoeght nu met de mijn, komt roept my nu vry uyt,

 

't Zy om een gheestigh boeck, 't zy om een kloeck besluyt

 

Van een sin-rijcke vraegh, oft siet my som' ghebeden

 

(Tot ieders wonder) hier tonneelen gaen betreden,

 

'k Ben veerdigh op een woordt, wanneer dees kloecke Borcht

 

Door 't wijsselijck vernuft voor eer' en glori sorght.

 

Komt helpt dan, Brusselsch' volck, uw' mede-borgher kroonen,

 

En wilt den arebeydt met groene lauwers loonen,

 

Met lauwers af-gheruckt van elck die voor ghekroont

 

Des blixems onvry hooft belauwert heeft ghethoont.

Per Castra, astra.