Brusselschen Blom-hof van Cupido
(1641)–Willem van der Borcht–
Auteursrechtvrij
[pagina 169]
| |
Al vvaer sijnen buyck als sacken,
Die met froncen t'samen smacken.
Dat 's een kruydt, dat, Bacchus na'st,
Soo beguychelt sijnen gast,
Al oft hy de svvangher trotsen
Liet in sijn hol keel-gat botsen.
Daer vvas lest een' Indiaen,
Die Godt Bacchus badt te gaen
Over sijnen disch ten eten,
En naer alles vvas verbeten
Voeghden sy hun aen den eert,
Doen braght flux den svverten vveert
Aen den Godt dees drooghe blad'ren,
En hy hoopte die te gad'ren,
Doen sy vvaren vvat door-sneên
Packte s' hy al onder-een
In een pijp, die flux ontsteken
Hy gingh aen de lippen steken,
En trock van het vonkigh kruydt
Soo een dichte roocksken uyt,
Bacchus hier door heel vol koringh'
Naer dees nieuvv-ghevonden smoringh',
Nam de pijpe met Toeback,
Die hy aen sijn' lippen stack,
En begonst soo wel te suyghen,
En soo in den smaeck te buyghen,
Dat hy niet en kost' ghegaen,
Oft oock op sijn' voeten staen,
Maer nu seyghde hy weêr herwaerts,
En nu deysde hy weêr derwaerts,
Wanckel-barigh als een riet,
Daer den windt sijn kracht op biet.
Doen sijn Satyrs hem soo saghen
Droeghen sy hem op sijn' waghen,
En daer lagh hy draeyend'-ooght,
En op alle kanten booght:
| |
[pagina 170]
| |
Maer dees volcken al-te-samen
By den satten Bacchus quamen
Vraghen, met ghelijcke stem'
Voor dit kruydt een' naem van hem:
Tot Bacch' is dit kruydt ghekomen,
En soo suldy 't eeuwigh nomen,
(Sprack den Godt) en vloogh met vlucht
Met sijn tyghers door de lucht.
Neemt Toeback dan gheile luyden,
Helpt ons offeren de kruyden,
Die nu roocken op 't altaer
Van den droncken Druyven-vaêr.
|
|