|
| |
Echo Koppel-dicht.
Bespraeckten leden-loosen gheest,
Die van den minnaer zijt ghevreest,
Om dat ghy altijdt seker waeght
Wanneer hy van sijn lijden vraeght,
Ey ! luystert naer mijn droef gheklagh,
Dat ick hier brenghe aen den dagh, agh !
Agh ! sucht ghy ? 't schijnt dat ghy iet weet,
En zijt versekert van mijn leet,
Oft beweent ghy noch 't versterven
Van u lief, die ghy moet derven ? erven.
Erft ghy dan u liefste noch ? och !
Krocht gy, oft is 't maer bedrogh ? drogh.
Is 't een drogh oft vreemt ghespoocksel ? oock sel.
Wat uws ouden liefdens hoock sel ?
Oft er-dencken van 't ghevley ? ey !
Ey ! laet af van u gheschrey.
| |
| |
| |
| |
Laet u droevigh kermen varen,
En wil uwe tranen sparen, paren.
Sout ghy paren noch begheêren ? gheêren.
In in vreughden te verkeeren ? eeren.
Ha ! met eeren wil ick 't meden, eêden.
Eedt te doen ben ick te vreden, reden.
Is 't dan reden ? ick sweir' gheren
Haer in deughden te begheren,
By de Goden van den lommer,
Die my schencken allen kommer,
Kom' ick immers te wantrouwen, trouwen.
Ach ! sal ick mijn lief dan trouwen ?
Ick danck' dat ghy 't versekert hebt,
Narcisse waert ghy niet ghe-ebt ?
Ick eyschte dat ghy met een' soen
(Wout ghy dat voor een' minnaer doen)
Sout haer beloonen voor haer moeyt, oeyt.
Beoeyt ghy hem die jaerlijcks groeyt,
Daer ghy hem dickmaels by u siet,
Oft is 't om liefdens mis-gheniet ? niet.
Is 't om Iunos groote boosheydt,
Oft Narcissens minne-loosheyt ? loosheydt.
Was hy listigh in het vlieden,
Quam hy noyt een kus te bieden,
Oft tot eenen kus ghenoyt ? noyt.
Hebt g'hem niet eens af-gheloyt ? oyt.
Oyt ded' ghy dat, maer hy vluchten, luchten.
Als de luchten in ghehuchten,
In de holen van het wout,
Daer den felsten mensch' vergrout, rout.
Sou 't hem rouwen u te vliên,
En gheen weder-gunst te biên ?
Dat en kan ick niet gheloôven, loven.
Sout ghy my dat dan beloven,
| |
| |
Waer op doch da'ck u vertrouw ? rouw.
Sweirt ghy dat op uwen rouw,
Om dat hy ghebleven is ? leven is.
Om dat hy om 't leven is ? even is.
Dat en hoor' ick immers nu,
Midts ghy hebt uw' oude spraeck, raeck.
Hoe gheschiet dat by gheraeck,
Oft moet ick u self gheraken ?
Ick kan maer een roots ghenaken,
Menschen vind' ick nievers gheen, een.
Hoe een mensch, waer is hy heên ?
Och ! ick kost u daer noch armen, och armen !
Sucht niet 'k wil u weêr om-swarmen, warmen.
'k Sal u warmen in mijn' schoot,
En bevry'n van liefdens noot. snoot.
Waer-om word' ick snoot gheheêten ? eten.
Hoe quam ick mijn woordt te eten,
Oft vergheten mijn ghesweir ? eer.
Hoe ! soo schaedt dat aen mijn eer ?
Ick en meyn u maer te vinnen,
Noyt en dacht ick u te minnen,
Dus mijn lief vergheeft 't mis-daet,
Want mijn meyningh' is niet quaedt,
En ick bidd' zijt my gheduldigh, duldigh.
Lief en ben ick niet meer schuldigh,
In 't mis-daet, soo ben ick bly. Ly.
Lijdt ghy dat ? ick kom' u by,
En wil 't woeste wijf verlaten,
Haer weêr-galmen kan niet baten,
Ick gaen wech dan (rootsen vel)
Ick gaen wech, voordts vaert ghy wel, aert ghy wel.
|
|
Auteursrechtvrij
