Brusselschen Blom-hof van Cupido

Nieuwen Dichters-iver.

VEnus komt ons myrthen spreyden,
En in 't groen een plaets' bereyden,
Alsoo moet-men vrolijck drincken,
Nu Cupido ons sal schincken
Met sijn kas vervult met pennen,
Waer med' dat hy ons kan mennen
(Met sijn vloghels van papier,
En sijn schichten sonder vier)
Door den ronden kloot der aerde,
Sulcken liefde is vol waerde,
Sulcken liefde niemandt schent,
Dan die hy niet wel en kent,
Voor vervult van hemels vier,
Dat ons door de hersen' swier.
Ach ! wat ongheblusten lust,
(Die een wijlen was gherust)
Kruypt my door de gansche leên,
En verweckt mijn losse reên.
Bacche Vader vult de kruycken
Om te vullen onse buycken,
Siet ghy niet dat ons den tijdt
Oock al jockende verslijt ?
Want wy sullen haest met assen
Doen des Kerck-hofs aerde wassen,

[p. 180]

 

Wascht ons met u koele vocht

 

Iovis Sone, eer de locht

 

Ons er-blasen doet beswijcken,

 

En weêr naer de aerde kijcken,

 

Die wel eer uyt aerd' ghegheven

 

Quamen weenende in 't leven.

 

Nu dan Vaêr, een' breeden teugh',

 

Op dat ick my gansch verheugh',

 

En naer over-storten wijn

 

Sal mijn rijmken beter zijn.