| Aenschout dit graf, o ghy, die hier verby sult gaen (IV) |
119 |
| Al heeft mijn ongeval, mijn plotselijck ghesmeten (XLIX) |
319 |
| Als ick mijn Liefd' te kennen geef (XXV) |
225 |
| Ay schoone dochter blont, die't hulsel en paruycken (XXI) |
205 |
| Dat een schoon Aenghesicht alzoo veel stercte heeft (XXIII) |
215 |
| De kennis die is blint, in ongheschicte saecken (XXVII) |
247 |
| De klachten die ghy doet, en die mijn siel beroeren (LIII) |
331 |
| De Liefd' die mijn begeert beveelt (XXIV) |
217 |
| De mensch die hier geen vrient en heeft (XXX) |
253 |
| De Mensche en heeft maer eenen dach (XXXI) |
255 |
| Den harpenspeelder die, met kracht wel kan versoeten (VII) |
127 |
| Den soeten Somer is soo brandent niet noch heet (XLI) |
299 |
| Den swarten hongher, en de onvlie-bare sorghen |
281 |
| De ooren ende 'thert van yder in 't besonder (XLIV) |
309 |
| Der Goden vreucht alleen blijft eeuwigh en bestendig (XLVI) |
313 |
| Der minnen listigh net en kan ick niet ontvlien (XLV) |
311 |
| De schoonheydt die de min in mijn ziel heeft gegraven (LVI) |
337 |
| De spitse loosen Vosch, en wonder cloecke Leeuw (XXIX) |
251 |
| De verwen van mijn bloem wiens schoonheyt aengeboren (XL) |
297 |
| De vreuchde diemen haast hier op aerden verwerft (XVII) |
183 |
| De yd'le ledicheydt noyt eenich goedt en baert (XXXIV) |
277 |
| Die Coning is wel wijs geacht (XXXV) |
279 |
| Die Zielen zijn belooft (door de voorsiene wet) (XIII) |
169 |
| Dit groen besloten perck, dees heugelijck gevlochten (XXXVII) |
289 |
| Dit groot ende sterck vier, dat myn hert heeft verbrant (III) |
117 |
| Drinckt nu van dees Fonteyn, 'tsal u van t'joc vry maken (II) |
115 |
| Een yeder moet van ons, om syn verdienste lyen (X) |
147 |
| Fortuyn! forse Forttuyn! die vaerdig t'mijner schaden (LV) |
335 |
| Ghedreven sijnde van mijn sonde soeck ick stadigh (XLIII) |
307 |
| Ghy klaar beharssent Volck! en schrand're Jongelingen (I) |
111 |
| Ghy Moeder van de Min, die met u held're lichten (XIV) |
173 |
Auteursrechtelijk beschermd