Geestigh liedt-boecxken

[p. 188]

Klaegh-Liedt,

Stem:
Van d'Engelsche Fortuyn.

Edele siel verheven, groots en schoon,
Die u cieraet en huysingh stelt ten toon,
Voor 't brave volck van ongemeen verstant,
Dat u aenbidt, als Goddin van ons landt.

2 Gheluckich, ach! gheluckich zijn de lien,
Die u schoonheyt gestadich moghen sien:
Niet salich slecht, maer heylich was de dach,
Doen ick u geeft eerst door sijn vensters sach.

[p. 189]

 

3 Diens Godlijckheyt heeft my terstont ontroert

 

En uyt zyn troon mijn siel tot slaaf vervoert,

 

Ia gants berooft, daer en bleef niets in mijn

 

Als d'yle romp of d'uyterlijcken schijn.

 

 

 

4 Mijn siel-loos lijf dat eerst te voorschijn quam,

 

In 't Graefrijck groot vermaerde Amsterdam,

 

Leyt nu ghescheept recht voor de schans, en beeft,

 

Vermits mijn siel so arm in 't Tessel leeft.

 

 

 

5 Wat ist of elck het schip-rijck Eylandt prijst,

 

Mijn arme siel en wert daer niet ghespijst

 

Als slechts met sien: oft nauwelijcks ter noot

 

Met water brack, en sober daghelijcks broot.

 

 

 

6 De Vader grijs, den grooten Oceaen:

 

Komt ongevraecht myn schip aen stucken slaen:

[p. 190]

 

Daer is gheen hoop! ick wend' 't wel vande wal,

 

Maer ick ben, laes! aldaer ick sterven sal.

 

 

 

7 Een ander lijt schip-breuck van gelt en goet,

 

Dan ick laet meer, ick laet haer mijn ghemoedt,

 

Tijd'lijcke schat daer geef ick weynich nae,

 

Want siel verlies is wel de grootste scha.

 

 

 

9 Daer sinck ick del, gebooren is mijn tijdt,

 

Ick raeck mijn siel, mijn lijf, mijn leven quijt,

 

Helaes! ick smoor, mijn adem gaet so flauw,

 

Van anxst en sorgh, sijn nu mijn hayren grauw.

 

 

 

9 Ghy Visschers die de dooden pluyst op 't strant,

 

Vindt ghy mijn lijf gheworpen op het landt,

 

Wascht my van 't sant, en graeft my inden schoot,

 

In 't Tessel selfs, de oorsaeck van mijn doot.

 

 

[p. 191]

 

10 Vint ghy mijn rif, of d'uytgebrande asch,

 

Soo 't yet ghelijckt van dat ick voormaels was,

 

En brenghdy 't voor niet datelijck by heur,

 

Soo sal mijn geest staech waaren voor u deur.

 

 

 

11 Goddinnen rijck van 't schreyer hoeck en Ty,

 

Verhaelt mijn doodt aen al de werelt vry,

 

't Sy waer ghy treckt, het sy met schip op vloot,

 

Vereert mijn lijck ten minsten met een schoot.

 

 

 

12 Velt-Nymphjens die ten Burrich op de plaets

 

Te samen singht u deuntjens met de Maets:

 

Ghedenckt mijn doot, gedenckt mijn groote pijn,

 

En hoe dat ick verscheyden doch moet sijn.