Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw (1850)

Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

(1850)– Broeder Geraert– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

Vorige Volgende


Wiedewijs dat haer scene was gebroken. Om dese dinghe ende deser gelike, so scaemden hen haer vriende arm ende rike, 545[regelnummer] ende oec haer sustre scaemdens hem sere; want het dochte hen groet oneere, dat de liede hielden van hare, dat si vol van vianden ware.
[Folio xvv]
Doen huerdense enen starken man, 550[regelnummer] die alte quaet was ende starc, die ran ende liep haer na, ocht hise mocht vaen ende binden met isere banden saen. Als hise dus iaeght, dese quade man, ende hise niet gevaen en can, 555[regelnummer] gevielt te lesten dat hise gereen ende brac haer met eer colven haer been. Doen droechmense tehueswert ter selver uren; haer sustre ginghen enen meester huren die haer scene soude achterwaren. 560[regelnummer] Also deedmense te Ludeke wert varen op enen wagen. Maer als di ersetere wart geware, dat si so starc was in den geeste, deed hise in enen kelder legghen, van prise, 565[regelnummer] wel gemuert in allen sinnen; ende daer besloot hise vaste binnen, ende bantse met iseren banden aen ene columme vaste, de maghet rene. Ende als hi haerre scenen toer ginc, 570[regelnummer] ende daer op leide alrehande dinc
[Folio xvir]
dat sienre meestrien behoerde toe, ende hi ewech ginc, - ni hoert hoe dat si toet haerre scenen sack: - si tract al af, dat daer op lach, 575[regelnummer] ende dat hi daer op had gebonden; want haer had onwert dat haer wonden soud achterwaren anders ieman, dan die den sieken genesen kan, ende die met enen woerde gesont 580[regelnummer] maect, die sijn toter doet gewond. Daer om die Here, die als heeft macht, die en bedroeghse niet; maer op enen nacht, als in haer viel de geest ons Heren, want si verloest, met groten eren, 585[regelnummer] van banden daer si met was gebonden, ende gegenst van allen wonden. Als si der bande was los ende quite, so steet daer gescreven in haer vite, dat si ginc wandelen daer tuschen die moere, 590[regelnummer] in den kelder over den vloere, vroleke, ende loefde van herten sere ende gebenedide dien Here,
[Folio xviv]
dien si bevolen had sterven ende leven, ende die haer dleven had gegeven. 595[regelnummer] Als si sus van den banden was vri, ende dan haer geest gevoelde, dat hi noch was besloten binnen den moere, gegreep si enen steen uten vloere van den keldere, ende warp den moer 600[regelnummer] met sturen geeste, dat hi voer van een, so dat men daer doer mocht gaen. Nu moeghdi dit bi gelikenes verstaen: men neme gescut in enen boghe, ende spanne so men alder stijfst moghe; 605[regelnummer] so menne stiver spant ende dwinct, so hi starcleker sciet ende swinct. Also waest met haren geeste slecht: hi was bedwonghen boven recht, daer omme moest hi so stuerlec ut springhen; 610[regelnummer] want Gods geest en mach nieman dwinghen: daer Gods geest es, daer es vriheit. Daer om so vloegh si sonder arbeit met haren lichame doer de locht, rechs als een vogel die niet en docht.

Vorige Volgende