Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

[fol. xlir]

Hoe dat si haer hadde ind leste iaer voer haer doed.

Ind leste iaer voer dat si scied
van ertrike, soen woudse niet
onder de liede wonen, Kerstine,
maer dicke so wonese in de wustine.
Si quam oec weder over lanc,
maer selden, dan alsse de geest dwanc,
dat si weder comen moeste,
ter liede salechheit ende te troeste;
ocht als si soude nemen spise,
weder oppenbaer ocht lise.

Als si oec gaen woude inde wustine,

ende haren lichame woud doen ane pine,
soen constse nieman ten dien male,
die leefde op ertrike, behouden wale;
als si van uter wustinen quam weder,
soen dorstse nieman, groet noch neder,

[fol. xliv]

 

in enegher manieren grueten niet,

 

ocht vreghen haer op ertrike iet.

 

Somwile des avonds als si quam weder,

1520

ginc si in midden thues op ende neder,

 

rechs als een geest op deerde daer,

 

datd coym ieman conste voer waer

 

geweten ocht geest ocht lichame were.

 

Dat was een wonderleke mere,

1525

daer si ginc, datd kinlec daer sceen,

 

dat si coyme die erde gereen.

 

In dalder leste iaer, dat si

 

van ertrike sciet, de maghet vri,

 

so had haer geest die gracie vercreghen,

1530

dat hem de lichame coyme iet was ieghen;

 

ende had oec al de lede so onder,

 

dat men daer af mag segghen wonder:

 

so dat noch minschlec oghe noch sin

 

en const aen sien, noch meer noch min,

1535

de scade van haren lichame, sonder

 

anxst van geeste. En was dat niet wonder?

 

Doen si was weder comen ind stat,

 

so was haer woninghe al dicst in dat

[fol. xlijr]

 

cloester van sinte Katerinen daer bi;

1540

daer was si gerne, de maghet vri.