Nieuwe wyn in oude le'erzacken

Ghedaente. Schoonheyd.

EEn aenghezicht dat schoone is, / Is als een stil' ghebiedenis.

Hy zieter uyt, die recht zou spreken, / Al vvaer hy wel met roen' ghestreken.

De schoonste verruw, die-men kent, / Is rood, dat 't hert in aenzicht zent.

Al is een appel schoon in d'oogh, / 't Is niet ghezeght dan, dat hy doogh'.

Een appel schoon, en langh van duer, / Die kan wel wezen wrangh en zuer.

't Is beter eenen hond te terghen, / Als yet on-zoets een vvijf te verghen.

Een schoon en vriend'lick aenghezicht, / Verkoopt een schurfden aers zeer licht.

[p. 209]

Een schoon ghestalt, Zeer licht vervalt.

De deughd schijnt uyt met meerder toon / Gheherberght in een lichaem schoon.

Het isser een, Met huyd en been.

Des nachts zijn alle schaepen swart.

Men vveet niet, als de keers is uyt, / Of schoon, of leelick is de bruyt.

Des nachts zijn alle katten grauw.

Daer is een kruyd dat mulier heet, / Wacht u daer van, want 'tdoet veel leet.

De schoonheyd, zonder eer en deughd, / Is wijn verwaeyt, die niet en deught.

Gheen schoon couleur, gheen vermeiljoen, / Dat niet een coorsjen uyt can doen.

Dat jeughdighst is, en schoonste bloeyt, / Eerst welckert, en tot dorheyd spoeyt.

Dat crachtigh is, en wonder heet, / Het vverckt en roert met gheen bescheet.