|
| |
Waerheyd. Leughen.
| GOeden dienst veel vrienden weckt, / Waerheyd haters naer ons treckt. |
| Al lacchend', en met jock en spel, / Zoo zeghtmen oock de vvaerheyd wel. |
| De waerheyd klaer en wel ghezeght, / Al teghen-spreken weder-leght. |
| Al lachtmen zomtijds, in ghespel, / Men zeght dan oock de waerheyd vvel. |
| |
| |
| Waerheyd die gheen nacht en lijdt, / Is de dochter van de tijd. |
| Hy is een ongheluckigh man, / Om vvaer te zegghen erghens van. |
| De waerheyd wertmen dickwils quyt, / Door veel krackeel, met haet en nijt. |
| Die recht en rond de waerheyd spreect, / Zijn zelf in haet, en on-gunst steect. |
| De waerheyd zegghen, zonder kunst, / Verweckt ons haet en veel on-gunst. |
| Gheen peper oyt zoo scherp en beet, / Als waerheyd, die noyt leughen leed. |
| Dat effen is van stof en slecht, / Wert haest gheslepen glad en hecht. |
| De vvaerheyd zeer wel d'oly slacht, / Zy wert altijds om hoogh ghebracht. |
| De waerheyd heeft een effen schijn, / En woorden, die eenvoudigh zijn. |
| Een blom ghetrocken met 't pinceel, / En heeft gheen reuck, in gheenen deel. |
| Ghemaelde bloemen riecken niet, / Hoe wel men schoon couleuren ziet. |
| Al wert de vvaerheyd wat gheperst, / Nochtans daeromme niet en berst. |
| De waerheyd is zeer klaer en net, / Zy hoeft gheen cierssel of blanket. |
| Hoe datmen oock de vvaerheyd sluyt, / Zy kijct op 't lest te venster uyt. |
| Al slaept de waerheyd voor een tijd, / Zy wert gheweckt, tot leughens spijt. |
| |
| |
| Al is een leughen op-ghetoyt, / Zy vvert ont-cleed, en haest beroyt. |
| Al is een leughen wel verziert, / En met blancketssel wel verçiert, |
| Hoe dat zy oock is toe-ghemaeckt, / Haer vuyl vel licht in d'ooghen raeckt. |
| Al schijnt een leughen noch zoo schoon, / Haer vuylheyd komt op 't lest ten thoon. |
| Al is de leughen noch zoo snel, / De waerheyd achter-haeltze wel. |
| Men vanght wel eer een leughenaer, / Als wel een kreupel bultenaer. |
| De leughen noch zoo wel bekleet, / Op 't leste van haer çierssel scheet. |
| De leughen en heeft maer een been, / Zoo dat haer breect, zoo heeft-ze gheen. |
| De waerheyd, naer een langhe strijd, / Wint op het lest, hoe zeer zy lijdt. |
| De waerheyd heeft een dunne huyd, / Wat dat zy is, het schijnt-er uyt. |
| Gheen sneeuw en valter oyt zoo dicht, / Dat niet en smelt, door 't zonne-licht. |
| Wacht u maer nauwe van de daed; / Want teghen leughen is wel raed. |
| Hoe dick de sneeuw oock licht op 't veld, / Op 't lest noch door de zonne smelt. |
| Al wert de waerheyd wat ghedruckt, / Zy wert nochtans niet onder-druckt. |
| De tijd is waerheyds rechte vader, / En voor de mensch een goed berader. |
| |
| |
| De waerheyd, die gheen nacht en lijdt, / Die is de dochter van den tijd. |
| De leughen korte beenen heeft, / En daer op altijds drilt en beeft, |
| De leughen die is voete-loos, / En daer by oock noch boete-loos. |
| De leughen heeft zeer korte beenen, / En kleyn gheheughen oock met eenen. |
| Al heeft een Koninck groote macht, / De waerheyd is van meerder kracht. |
| De leughen isser qualick aen, / Zy heeft gheen beenen om te staen. |
| De waerheyd staet zeer vast en stijf, / Met twee goe' beenen onder 't lijf. |
| De dagh de waerheyd open-stelt, / En brenght-ze in het ruyme veld. |
|
|
Auteursrechtelijk beschermd