|
| |
Gheweld. Wreedheyd. Dwangh. Hardheyd.
| HY is wel sterck, die yemant velt, / Maer die weer rijst, heeft meer gewelt |
| Kan ick de touw niet breken los, / Ick houw' in stucken heel den tros. |
| Kan ick den hemel niet wel buyghen, / Ick smijt' de helle gans in duyghen. |
| Men moet niet zoecken al te scherp. |
| Een zulcke Prins en doet niet wel, / Die scheert en schrapt tot 't levend' vel. |
| |
| |
| Een mes te veel en scherp ghewet, / Krijght schaerden, en doet meer belet. |
| Hy slacht Barbiers, die 't maken bond, / Hy wilt en wenscht om buyl en wond. |
| Van kracht, wat vvacht, Maer gheest, is 't meest. |
| Op zulcken Prins met wijsheyt schaft, / Die met de hardste wetten straft. |
| Hy leeft van mostert en azijn. |
| Wanneer de wind haest gheeft de gheest, / Dan waeyt hy dickwils aldermeest. |
| . . . . Gheen heerschappy / Bestaet met groote tyranny. |
| Dat recht by alle volck'ren gheldt, / Gheweld verdrijftmen met gheweld. |
| Als komt 't gheweld, Is 't recht ghevelt. |
| Wanneer 't gheweld komt aenghegaen, / Het recht moet achter deure staen. |
| Hard teghen hard, dat valt te zuer: / 't en maect oock noyt een goede muer. |
| Die al te hard den neuze snuyt, / Die perst het bloed zeer licht daer uyt. |
| 't Is beter noch een kind besnot, / Als datm' het gans den neus af-snot. |
| Daer twee harde steenen zijn, / Daer en maeltmen nimmers fijn. |
| Met fors ghedaen, En can niet staen. |
| Een wreed gemoed, ont-bloot van reden, / Wert wreeder, als het wert ghebeden, |
| 'T gheen' wert ghedwonghen met gheweld, / 't en duert niet langh, of 't wert verstelt. |
| |
| |
| Dien hovenier heeft met my uyt, / Die met de wortel treckt het kruyd. |
| Wie kan die dood is, nu meer deeren? / Naer 't schrabben valt niet meer te scheeren. |
| Die zijn neuze snuyt te hert, / Bloet-er van, en flauw oock wert. |
| Men moet de schapen altijds scheeren, / Naer dat zy konnen vvol ont-beeren. |
| Dien de duyvel drijft en stouwt, / Moet wel gaen, al waer hy oudt. |
| Leght ghy uw droefheyd in zijn schoot, / Ghy klaeght uw stijf-moer uwen nood. |
| Men moet niet al te zachte blijven, / Maer dickwils quaet met quaet verdrijven. |
| Te scherpen mes, Veel schaerdigh es. |
| Een Koninckrijck wert haest ghevelt, / Dat op-ghericht is met gheweld. |
| Te strenghe heeren, Niet langh regeeren. |
| Voor Princen is gheen vaster band, / Als t'heerschen met een slacke hand. |
| Gheweld te stout, En wert niet oud. |
| De wind, die haest op-houden zal, / Waeyt aldermeest dan over-al. |
| Niet al te scherp, Noch al te serp. |
| Een dingh ghedwonghen en verkracht, / En duert niet langh, hoe zeer gheacht. |
| Het lichaem zomtijds lijdt gheweld, / Maer 't reyn ghemoed blijft vry ghestelt. |
| Een man ghewaerschouwt van gheweld, / Mach teghen twee wel zijn ghestelt. |
| |
| |
| Twee harde steenen in 't ghemeyn, / Zy maelen zelden reyn en kleyn. |
| Twee steenen even hard en schrael, / Daer van komt zelden fijn ghemael. |
| Verdeelde kracht, En heeft gheen macht. |
| Een goede herder scheert de vacht: / Tot stroopen heeft hy noyt ghedacht. |
|
|
Auteursrechtelijk beschermd