Silenus Alcibiadis, sive Proteus
(1618)–Jacob Cats–
Auteursrechtvrij
[pagina 20]
| |
Volvvassen appel en rijpe Peer, sijcht licht ter neer.
SOo ghy voltrecken wilt u min, met corte swieren,
Set nimmermeer u sin op half-volwassen dieren:
Te licht, eylaes! te licht naer men'ghen crommen spronck,
Wert yemant daer gheseyt: Mijn dochter is te jonck.
Een rijper dient u best, daer vrijtmen veel gheruster;
Bysonder soo u Lief nu crijght een vlugghe suster,
Groen fruyt is steech en tay, ten wil niet van den tack;
Grijpt na de rijpe Peer, die plucktmen met ghemack.
| |
Mite pryum vel sponte fluit.
SI grave prolixos tibi pectus abhorret amores,
Candida conjugij si tibi meta placet,
Hanc vt ames sit cura, Soror cui nubilis instat:
Nonne vides? frondes fronde premente ruunt.
Hęc sit amica tibi, cui serior ingruit ętas:
Crede mihi, causamtempus amantis agit.
Mitia sponte fluunt, pijra cruda tenacius hęrent:
Nec sequitur facilem, quę viret vua, manum.
| |
Fruict verdelet, aisement ne chet.
A Mant, si tu ne veus languir de longue flame,
Addresse tes amours a quelque meure Dame.
Ne voit on au vergers que meur fruict suit la main?
Et qu'au trop verdelet souvent on tire en vain?
| |
[pagina 21]
| |
|
|
