Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 32]

Vlam eerst ghevveken, haest vveer ontsteken.

ICk was eens vry van 't Vier, dat door my plagh te woelen,
Ick voeld' ontrent mijn hart een lieffelijck vercoelen:

Een cleyne vonck alleen wat roockend' over bleef,

Dies ick, als heel verlost, gheen cleyne vreught bedreef.

't Gheviel, niet lang daer naer, dat ick dit Vier ghenaecte;
My dacht, ten was gheen noot, als ick maer niet en raecte:

Dus nam ick maer 't ghesicht, en noch eer ick vertrack,

Een vlam uyt hare vlam viel, en my weer ontstack.

Flamma, fumo proxima.

QVisquis es, antiqui remoue monumenta caloris,

A regno Dominę qui modò liber abis.

Vera nec ora vide, moveat nec imago saliuam;

Nec digitis gemmas, quas tulit illa, gere.

Vulnus erit, leviter modò tacta sit, ęgra cicatrix,

Ardorem revocat fomitis icta silex:

Fax extincta recens trahit, ah! trahit eminus ignem,

Et redit in flammam, quod vapor ante fuit.

Flambeau qui fume, tost se rallume.

AS tu esteint l'Amour? ne fay tant la bravade,
Sa flame, a ton flambeau iectant comme vne oeillade,

(En cas que seulement l'approches tant soit peu)

D'vn traict non apperceu te mettra tout en feu.

[p. 33]

Flamma fvmo proxima.
XVI.

LVCRET. LIB. 6.

SEd fugitare decet simulacra, & pabula amoris
Abstergere sibi, atque aliò convertere mentem.

OVID.

SIc, nisi vitaris quidquid revocabit amorem,

flamma recandessit quae modo nulla fuit.

PLVTARCH.

AMor quamquam discedit aut tempore aut ratione victus, non tamen penitus relinquit animam remanetque in ea vestigium veluti silvae exustae aut fumantis.