Silenus Alcibiadis, sive Proteus
(1618)–Jacob Cats–
Auteursrechtvrij
[pagina 78]
| |
Die 't spel niet can, Die blijfter van.
TIs Venus warre-net, de web die ghy siet hanghen,
Daer menich dier in valt, maer niemant blijft ghevangen,
Als eenich cleyn ghespuys, dat moet noch cracht en heeft,
De sulcke zijnt alleen die Venus raech beweeft.
Een rustich hart can licht al dit ghespin verbreken,
Die hoogh is van ghemoet en blijft soo leegh niet steken.
Laet u in Venus net niet binden als een mug,
Off breeckter deur met cracht, of keert met cunst te rug.
| |
Non intrandum, aut penetrandum.
HOc, quod rete vides, teneri sit carcer Amoris,
Quę sedet in medio, sit Cytherea tibi:
Aspicis, vt culices, insectaque vilia, muscę
Jactentur patulis pręda retenta plagis:
Posteritas crabo acris equi per stamina transit,
Et laquei vespâ concutiente ruunt.
Rumpit & abrumpit casses cordatus Amoris;
Degeneres Veneris molle retardat opus.
| |
Ou passe ou l' Amour chasse.
RIen que le sot amant, sans force, sans courage,
Demeure garotté en ce debil cordage,
Que Venus a filé: le brave esprit y vaut,
Ou iamais y entrer, ou penetrer y faut.
| |
[pagina 79]
| |
|
|
