Silenus Alcibiadis, sive Proteus
(1618)–Jacob Cats–
Auteursrechtvrij
[pagina 88]
| |
Van tvvee een, Van eene tvvee.
KE laet, ô oude Stam, u taxken met my paren;
Het sal (stelt u gherust) by my veel beter varen
Als aen u dorren tronck. Siet! 't helt doch na mijn schoot,
En 't heeft van nu voortaen noch pap, noch sap, van nood'.
Ey lieve scheyter aff, wat schroomjet noch te waghen?
Al schijnt u spruyten teer, het sal haest vruchten draghen.
'Tgaet wel: mijn lief en ick zijn nu in als ghemeen,
Om weer te werden twee, zijn wy gheworden een.
| |
Iam plenis nubilis annis.
HVnc precor, ô longo, venerabilis Arbor ab aevo,
Corpore da ramum tollere posse tuo:
Cernis, vt inclinans caput in mea vota feratur,
Vtquè meo iaceat sarcina grata sinu.
Me duce, mox poterit teneros producere foetus,
Me duce, nil succis indiget illa tuis.
Vicimus, ô mea Lux, fuimus duo, iam sumus vnum;
Quodque vnum nunc est, mox duo rursus erit.
| |
Mariez moy bien tost, mariez.
VIeil Troncq ô laisse a moy ta ieune branche suiure,
Elle aymera plustost doresnauant a vivre
Seioincte de ton corps; n'en aye plus de soing,
Il luy faut vn mary, d'vn pere n'a besoing.
| |
[pagina 89]
| |
|
|
