Silenus Alcibiadis, sive Proteus
(1618)–Jacob Cats–
Auteursrechtvrij
[pagina 90]
| |
Van groot tot grooter.
MEn mach wel rechte min den crocodil toe-passen;
Dit dier is altijt groot, en nimmermeer vol-wassen,
't Neemt toe van dagh tot dagh, en wert noch meerder stuck,
Self als de bleecke doot sit scherlings op sijn ruck.
Ick dacht, al lang gheleen, hoe can ick stercker minnen?
De liefde steld' haer voet noch dieper in mijn sinnen,
En noch al storts' in my staegh meer en meer haer soch:
Ick ben op 't hooghst altijt, en altijt clim ick noch.Ga naar voetnoot+
| |
Nescit habere modum.
CRescit in immensum phariis crocodilus in arvis,
Jnque dies Nili maior ab amne redit:
Augendi metas non huic dedit ęgra senectus,
Morsque vel ipsa paret vulnera, crescit adhuc.
Tu genuina mei, crocodile, furoris imago,
Augetur nostro pectore semper amor.
Frigida mors calidos olim mirabitur ignes,
Cum gelidâ tanget fervida corda manu.Ga naar voetnoot+
| |
Bien que grand, tousiours croissant.
LE crocodil si long temps que sa vie dure,
Sent de l'accroissement tousiours en sa stature,
Il n'est touche au vif des traicts du vray amour
A qui l'affection ne croist de jour en jour.
| |
[pagina 91]
| |
Nescit habere modvm.
|
