Non id agis, qvod agis.
XXXIII.
Praestat tales, inquit Tacitus, reipublicae adhibere qui pares negotijs, neque suprà sunt, hebetiores enim, qùam acutiores, vt plurimùm, melius rempub. administrare, multis creditum est. (Tucyd. lib. 3) Obrationes, inter alias, quia multiplici cautione (si malâ fide eos agere contingat) nimisque callidè artes suas tegant, &, specioso reipublicae praetextu, suas res agant; adeò vt vel emunctissimae naris homines aut fallaciam non discernant, aut impedire non possint. De talibus Guicciardinus, chi da il consiglio, inquit, se non è molto fidele, per ogni piccolo suo commodo, per ogni leggier occasione, drizza spesso il consiglio a quel fine, che piu gli torna a proposito, o di che piu si compiaci. Dic, quaeso, Trochilum dentes Crocodili sedulò, vt videtur, curantem, ventri suo consulere quis credat? ingenui autem isti, & paulum modò supra vulgus, stratagemata hujusmodi vel omninò non ten tant, ingenio suo diffisi, vel non tam cautè, quin facilè detegantur. Bona hîc ergo Tiberiana cautio, ille nec eminentes virtutes sectabatur, & rursus vitia oderat; ab optimis periculum sibi, a pessimis dedecus publicũ metuebat, inquit Tacit.
T'Is best, seydt Tacitus, de soodanighe in dienste vanden Lande te ghebruycken, die wel mans ghenouch zyn om haer saken te verrichten, evenwel nochtans niet al te grooten over-vlieghers: want, ghelijck Tucydides meynt, ronde ghesellen die maer eenen derm en hebben (ghelijckmen seyt) en die recht uyt, sijn immers soo dienstich totte beleydinge van s'Landts saken, als dese spits-vinnige hayr-clyvers. de redẽ daer van is, onder andere, dat dese scherp-voghels, alsse qualijck willen, al te veel cromme spronghen ter handt hebben, om haer loos en boos voornemen voor de oogen vande Gemeente te bewimpelen, als wetende soo behendelijck haer eyghen voordeelen metten deckmantel van t'ghemeene te becleeden, dat selfs de sneechste van allen niet en connẽ mercken, waert vast is. Daer, in tegendeel van dien, dese effene en eenvondighe verstanden ghemeenlijck ofte gheen slimme streecken en derven aenrechten, ofte wel sulcx bestaende, werden lichtelijck achter-haelt, en betrapt. Soo is dan best het ghevoelen van Tiberius, die en hielt niet van uytmuytende deuchden, hatende oock soo danighe ghebreken: vreesende vande beste eyghen ghevaer, vande quaetste ghemeene schande.
Men vint veel fijn-geslepen gasten,
Soo aff-gericht om toe te tasten,
Dat al hun doen schijnt voor 't Ghemeen,
En siet! 't is maer voor hun alleen.
Lips. de Const. lib. 1.
VIdimus agrestes saepe trepidare, & concurrere, & vota facere, cum calamitas ingruit aut tempestas; sed tu, cum desaevijt, eosdem sevoca & examina, reperies vnumquemque timuisse duntaxat segeti & agellulo suo (& jnfra) Mundus vniversus exercet histrioniam (ait Arbiter) comoediam, ô boni, luditis, & velati personâ patriae rem privatam curatis.
Mich. Montagn.
QVelque personage que l'homme joue, il ioue tousiours le sien parmy.
Auteursrechtvrij