Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 70]

Het cleyn verdraghen, om 't groot te beiaghen.

DEn egel, als een cloot, leyt cort in een ghedronghen,
Maer laet een open hol; de muys coomt aen-gesprongen,

En huppelt op en neer ontrent des eghels lijf;

Het schalcke dier leyt stil, al waeret doot en stijf.

Al wat de muys oock doet, men sietet niet beweghen,
Maer cruypt de muys int hol, dan nijptets' eerst ter deghen.

Een schalckaert lijt, en mijt; tot dat hy crijght gheloof,

En raeckt hy dan ter slaeghs, soo maeckt hy't al ten roof.

Parua patitur, vt magnis potiatur.

FJt globus, inq́ue globi medio caput abdit echinus,

Et vafer in paruum contrahit ora specum:

Tegmina mus spinosa, peti se nescius, ambit;

Et vagus impunem fertq́ue refertq́ue gradum;

At cęcas ineat latebras, &, non sua, lustra;

Tum demum in prędam promptus echinus erit.

Vt fallat tunc, cum pretium putat esse laboris,

Pręstruit in paruis fraus sibi magna fidem.

Supporter peu, pour emporter tout.

QVant l'herisson les sauts de la soury supporte,
Ce n'est, que pour ouvrir a ses desseins la porte.

Au fin regnard, quitant de son droit quelque bout,

Iamais ne fie, car c'est pour ravir le tout.

[p. 71]

Parva patitvr, vt magnis potiatvr.
XXXIIII.

Appositè ad aevum quod vivimus, ad rem quam tractamus, dixisse mihi visus est Guicciardinus, Niuno piu facilimente inganna gli altri, che chi è solito, & ha fama, de non gli ingannare. Nemo, inquit, facilius fallit, atq; ille, qui in famâ est nõ fallǫdi. Idem, sed aliter, Cicero, Totius injustitiae nulla capitalior, quam eorum, qui, cum maximè fallunt, id agunt, vt boni videantur. Scorpius, si manu tractes, ludere paulisper videtur, at mox obliquá caudâ ferit. Qui dolos à dolis incipit, simplex veterator est. Fallacioribus solenne est bonae fidei actus aliquot praemittere, mox laedere. Qui aucupantur, aut venantur, faciliùs fallunt aves, aut feras, si aliud agentes, hoc est, iter facientes, aut agros colẽtes id faciant. In capiendis hominibus, idem est. Multis, inquit Cicero, simulationum involucris tegitur, & velis quibusdam obducitur mens hominis fraudulenti; frons, oculi, vultus, persaepè mentiuntur, oratio verò saepissimè. Vigor ingentibus negotijs par, eo acrior, quo somnum & inertiam magis ostentat, Inquit Tacitus. Cave, cave Vulpiones istos.

NIemant (seyt Guicciard) bedriechter lichtelijcker een ander, als den genen die den naem heeft, van niet te bedrieghen. De Schorpioenen by yemant gehandelt werdende, schijnen eerst wat te spelen, maer terstont daer na geven sy een doodelicken steeek. Die sijn bedroch, met bedroch begint, en is in verre nae den slimsten bedriegher niet. Andere, die hier op meer afgheveerdicht en gheslepen zijn, senden eenighe handelinghe van goede trouwe als vooren uyt, ende spelen daer na eerst haer personagie. Voghelaers ende Iaghers vangen dan best en meest, wanneerse, als maer slechtelijck voor-by-gaende, ofte eenich lants-werck schijnende te doen, t'ghedierte onverhoets op het lijf vallen. Int verstricken van menschen, ist al het selve. De meeste schalcken trachten eerst te wege te brengen, door eenigen schijn van trouwicheydt, datmen hun gheloof gheve, en dan ens haer open siende, ende haren slach waernemende, tasten int vet tot aen de kneukels toe. Int corte, hoe een bedriegher voor min bedriechelijck wert aengesien, hoemen door hem meer bedroghen wert.

Is eenich mensch voor goet vermaert,
Die midd'ler tijt is quaet van aert,
Den sulcken, door sijn slimmen geest,
Bedrieght de weirelt alder-meest;
Want op een lincker, diemen kent,
Heeft yder een het oogh gewent;
Maer daer is niemant die hem wacht
Voor een die deughtsaem wert geacht.

Pers Satyr. 5.

PElliculam veterem retines, & fronte politus,
Abstruso rapidam gestas sub pectore vulpem.

Livius.

FRaus in paruis fidem sibi praestruit, vt, cum operae praetium est, cum mercede magnâ fallat.