Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 90]

Heefts' een man, soo scheyter van.

ICk heb, door soete min, mijn lief tot my ghetoghen,
Ick voughde my tot haer, sy quam tot my gheboghen:

Dies zijn wy twee nu een, en daer en schort niet meer

Als van den ouden boom te scheyden metter eer.

Dees teere spruyt heeft selfs om wegh te zijn verlanghen,
Nu swangher, van de vrucht uyt mijnen schoot ontfanghen,

Kè laet ô oude stam ('t is tijt) laet ons nu scheên,

Ick mercket, jonck en out en dient niet langh by een.

Vxor in mariti domicilium transeat.

CJngat iô myrtus, tegat ô! mea tempora laurus,

En! cubat in nostro dulcis Amica sinu:

Jlla meo tandem cum pectore pectora junxit,

Eq́ue meo gremio pignus amoris habet.

Aspice! quę caris comes vsq́ue parentibus haesit,

Jam patriâ mecum vellet abire domo:

Da veniam genitrix; alij placuêre penates,

Non bene cum senibus lęta juventa manet.

Jeunes gens, a leur despens.

VOicy! ces deux sont vn; dont ceste ieune branche,
Desià du troncq vieil voudroit bien estre franche,

Gens d'aage sont chagrins, le ieune coeur gaillard,

Il faut a chacun d'eux laisser leur cas apart.

[p. 91]

Sit nvpta mariti.
XLIIII.

TAmetsi & nuptialis festivitas intervenerit, & factum sit quod novae nuptae fieri solet, aliquid nihilominus deesse sibi novi conjuges putant, quamdiu è laribus paternis in domum sponsi nova nupta deducta non sit, ibique, quod Veteres dicebant, dominium inceperit: Mulierẽ enim, nisi domo patris exiverit, in mariti potestatem non venire multis creditum est; idque apud plurimas nationes ita observari, testatur Cypraeus tract. de spons. cap. 5. Cum verò plerumque juveniles blanditias recèns conjugatorum aegrè ferant morosi senes, non mirum est, si ad plenam matrimonij quasi-possessionem maritus novus aspiret, & vxorem (ipsâ minimè repugnante) à parentibus vindicet, inque domicilium suum transferat. Cui si fortè repugnent, vt fieri solet, novae nuptae parentes, lepidè pro sese hunc juris textum inducet: Arbor eruta, & in alio fundo posita, vbi coäluit, agro cedit: nam credibile est, alio terrae alimento, aliam factam. l. sed si meis tabulis. vers. arbor. ff. deadquir. rer. domin.

OF al schoon de bruyloft-feest ghehouden is, en dat de Bruydt haer morghen-gave ontfanghen heeft, even-wel nochtans soo schijnt het, als off de Nieu-ghehoude yet wes noch onbraecke, soo langhe de Bruydt van haer Ouders niet ghescheyden, en in des Bruydegoms huyshoudinghe niet over ghegaen en is. Want, ghelijck den quelliken ouderdom der Ionge-luyden soeticheden en sot ticheden niet wel en can verdraghen, Soo en ist niet vreemt dat de Gelieveren haer hoff liever op haer eyghen handt soecken te houden. Veel wijse luyden oordeelen sulcx, uyt goede huyselijcke bedenckinghen, oock verre het beste te zijn, op dat de selve in het huywelijck getreden zijnde, vanden beginne aen, de handt aenden plouch souden leeren slaen, en poot aen (soomen seyt) souden leeren spelen. Siet van dit Macrob. 1. Satur. cap. 15.

Soo u dochter dese daghen,

Is gheworden yemandts vrou,

Wilt u niet te seer beclaghen,
Soo u swagher comt ghewaghen,

Dat hy wel verhuysen wou.

Laet de nieu-ghehoude teeren,

Op haer eyghen cost, en dis;

Dat is doch al haer begheeren;
En sy sullen rascher leeren

Wat den aert van t'huw'lijck is.

Macrob. 1. Satur. cap. 15.

PRimus dies, inquit, nuptiarum, reverentiae datur, postridiè autem nupam in domo viri dominium incipere portet.

Beust de Matr. cap. 66.

MAritus potest de jure vxorẽ suam, quae sit alibi quam in domo suâ, vindicare, & ad hoc officium judicis implorare.

Le Proverbe Francois dit:

NId tissu & acheué,
Oiseau perdu & avolé.