Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 14]

Proverb. 3.7.
Laet u niet vvijs duncken.

DEn Specht wil met sijn beck dẽ Eycken boom doorbooren,
Dies loopt hy gins en weer, nu achter en dan vooren,

En siet, naer elcken pick, of t'gat mocht wesen deur,

En, alst al omme comt, dan vint hy reet noch scheur.

Kè Specht! u doen is slecht, en weerdich om begecken.
Die t'werck hout voor ghedaen, can t'selve noyt vol-trecken:

Groot-achting van sich selfs verdwijnt meest al met rou,

Die meynt dat hy't al is, en wert noyt dat hy sou.

Arrogantia, Profectus obstaculum.

NVm penetrent morsus in singula vulnera quaerit,

Dum nimium rostro Martia fidit Avis.

Peruia ligna forent, nisi peruia, Pice, putasses;

Dum ruis hûc illûc, tempus inane volat.

Quî poterit, doctum qui se putat esse, doceri?

Quî sapiet, qui se jam putat esse sophum?

Semper inanis erit mens, qui sibi plena videtur:

Doctus erat, doctus ni sibi quisque foret.

Eccles. 3.24.
La praesumption a deceu plusieurs.

LE Pic auroit bien tost la fin de son ouvrage,
Si de son bec n'avoit conceu trop grand courage:

Vn coeur praesumptueux ne fera rien du bon,

Puis qu'il á de son faict trop grand' opinion.

[p. 15]

Arrogantia, profectvs obstacvlvm.
VI.

MAgis decorum est juvenem discere, quam docere; Seni docere, quam discere. Melius tamen est provectioris aetatis hominem serò discere, quàm in ignorantiâ perpetuâ versari. Nunquam hominem tam exactae cruditionis vspiam exstitisse, vt amplius nihil addiscere potuerit, ratio demonstrat. Non in vitâ solum, sed & in ipsâ morte, imò ex ipsâ morte, est quod discatur; praesertim homini Christiano. Odi homines ignavâ operâ, philosophâ sententiâ, aiebat ille. Indocilis sanè est, qui mavult doctus videri, quam esse: Vanus & arrogans, qui aut magna sibi vindicat, quae ipsi non insunt; vel majora, quam quae insunt. Vtinam hoc animis omnium insitum! De alijs nunquam malè, de sese nunquam benè loqui, primum Christiani, alterum Sapientis est.

HEt vougt een Jongelinck beter onderwesen te werden, als andere te leeren; voor een Out man daerentegens passet beter eẽ ander te onderwijsen, als selfs onderwesen te wer den; en evenwel nochtans isset beter in sijn ouderdom te leeren, als altijdt onwetende te blijven. Noyt en isser yemant so volcomen ofte in geleertheyt, ofte in ervarentheyt geweest, of hy en heeft noch altijt yet in wetenschap connen toenemen. Men en can niet alleenlic in dit levẽ, maer in, en uyt de dootselfs, onderwesen werdẽ, voor al en sonderlinghe een Christelick gemoet. Ick hate alle menschen van veel seggens, en van weynich bedrijfs, seyder eene vande Oude; Hy en is niet leersaem, die liever heeft gheleert te schijnen, als inder daet te wesen, seyde Bion. Hy is trots en ydel, so wel dẽ desen, die sie dingẽ toe schrijft dewelcke hy niet en heeft, als den genen, die sick grooter dingen vermeet als hy can. T'ware goet datmen van andere nimmermeer qualic, van sich selven nimmermeer wel en sprake: die het eerste doet handelt Christelijck, diet het tweede doet, handelt wijsselijck.

CORINT. 8.2.

SI quis existimat scire se aliquid, nondum cognovit quemadmodum eum scire oporteat.

INdocilis est, qui mauult doctus videri quam esse. Bion. apud Laërt. Lib. 4. Cap. 7.

PROVERB. 26.12.

AS tu veu vn homme qui cuide estre sage? il y a plus d'esperance d'vn fol, que de luy.

VERS. 16.

LE paresseux s'estime estre plus sage, que sept qui baillent sage conseil.