Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 16]

Buycht, oft Breeckt.
Pet. 1.5. VVeest met ootmoedicheyt verciert vvant God vvederstaet den Hooveerdighen.

O Blixems selsaem cracht! Het Sweert springt, als in duygen,
De Scheê blijft heel en gaeff, om datse weet te buygen:

Het harde been, dat breect, het vleys is niet ontstelt,

De Beurs is onghequest, in brysels springt het ghelt.

Den Blixem is Gods Schicht, des Hemels wonder wapen:
God werckt, soo als dit Vier, in ons zijn aertsche knapen,

Op een verhart ghemoet sijn gramschap hart ontsteect;

Wat onder Godes hant niet buyghen wil, dat breect.

Flectere, vel frangere.

SAEpe vel intactâ nummi periêre crumenâ,

Fractus &, illęso tegmine mucro, fuit.

Sępe cutis totos ruptis tegit ossibus artus,

Cum Deus ex alto Tela Trisulca jacit.

Mollibus indulget, durisque ferocius instat

Fulmen, & ipse facit Fulminis Auctor jdem.

Flecte genu: quicunque Deo non flectitur, ille

Plectitur, elatos Numinis ira premit.

Aux humbles gratieux, dur aux orgeilleus.

CEs Iavelins de Dieu, la Foudre & la Tonnerre,
Au Doux ne sont du mal, au Dur ils font la guerre.

Homme humilie toy, baissant ton haut desir,

Nul est, qui ne s'y rompt, qui ne s'y veut flechir.

[p. 17]

Flectere vel frangere.
VII.

SI quis me interroget (inquit Augustinus) quodnam primum, hominique Christiano maximè necessarium requisitum sit, Humilitatem dicã. Si, quid secundum, idem respondebo. Si de tertio quaerat, dictum repetam. Indicat vir Pius basim ac fundamentũ totius philisophiae Christianae in hoc praecipuè consistere, vt debellatâ omni elatione ac superbiâ, ex verâ sui cognitione, vnusquisque sibi vilescat, Deoque creatori sese submittat. Cum enim superbiae veneno primi Parentes afflati ac inflati, totam posteritatem nefando contagio infecerint; humilitate eam restitui, &, vt in morbis, contraria contrarijs curanda esse, Deum non obscurè testatum voluisse, satis constat. Nec mirum, cum & sentinam malorum superbiam esse, etiam exjudicio naturali, Antiqui judicaverint. Tarquinium hominem libidine praecipitem, avaritiâ caecum, immanem crudelitate, furore vecordem, vocaverunt Superbum, & putaverunt sufficere convitium, ait ille. Concludamus cum Nilo, & operam demus ut sit nobis vita excelsa, spiritus humilis. Nihil altũ vult Deus, praeter se; propriũ illi est eresta dejicere, dejecta erigere.

SOo my yemandt vraecht (seyt Augustinus) wat de eerste ende noodichste deucht sy voor een Christen mensche, ick sal hem antwoorden, Nedericheyt; wat de tweede Nedericheyt; wat de derde, Nedericheyt. Willende den God-salighen Man daer mede te kennen geven, dat het geheele grondt-stuck des Christelijcken levens insonderheyt daer in bestaet, dat den mensche in sijn ghemoet uyt-gheroeyt hebbende alle trotsheyt en hoogmoet, eñ daer door gebracht sijnde tot ware kennisse en verachtinghe van sick selfs, hy sick inde leechste dweemoedicheydt voor God verootmoedige. Want naedien't onser aller Voor-ouders, door haren verwaenden hoochmoet in voortijden t'onsen verderve leelijck hebben laten ligghen. Soo heeftet den goeden God belieft, op de wijse vande ervaren Medecijnen, dese sieckte door strijdighe ghenees-drancken wech te dryven. Laet ons dan trachten nae een hemelsch en hooch leven, maer naer een nederighen geest. De Heere der Heeren en wil niet groots, als sijne heerlijckheydt, want t'is hem eyghen, de hooghe nederich te maken, de nederighe te verheffen. Den dach des Heeren seydt Ies. 2.12. sal gaen over alle het hoochmoedige ende hooghe, ende over alle het verhevene, op dat het vernedert werde.

Ghy, die een Christen zijt ghenaemt,
Vraegt, welcke deugd' u best betaemt.
D'antwoort is cort: Voor eerst, en lest,
Is Ned'richeyt u alder-best.

PETR. 1.6.

HVmiliamini sub potente mauu Dei, vt vos exaltet in tempore visitationis.

PROVERB. 28.14.

O que bien heureux est l homme! qui se donne frayeur continuellement: Mais celui qui endurcit son coeur tombera en calamité.