Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Silenus Alcibiadis, sive Proteus (1618)

Informatie terzijde

Titelpagina van Silenus Alcibiadis, sive Proteus
Afbeelding van Silenus Alcibiadis, sive ProteusToon afbeelding van titelpagina van Silenus Alcibiadis, sive Proteus

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (6.34 MB)

ebook (8.69 MB)

XML (0.79 MB)

tekstbestand






Genre

proza
poëzie

Subgenre

emblematiek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Silenus Alcibiadis, sive Proteus

(1618)–Jacob Cats–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 24]
[p. 24]

Op eene stont, Comt straff, en sond'.

 
SOo haest als maer de Rat het Speck heeft aen-ghegrepen,
 
Soo haest sluyt oock de Val, daer staet de Rat benepen:
 
Al heeftet snoode beest den roof al in den beck,
 
Het sluyten van de Val beneemt de smaeck vant speck.
 
T'is niet ghenoech gheseyt, dat straf volght na de sonde,
 
Want wie wat quaets begaet, strax en ten selven stonde,
 
Dien eyghen ooghenblick, dat hy de boosheyt doet,
 
Crijght, een gheduerich Grief, een knaghende ghemoet.

Poena, comes sceleris.

 
ACH quoties falsę nos ludit imaginis error!
 
Mus sibi dum fingit prandia, carcer adest.
 
Et vorat, & capitur; nec erit mihi dicere promptum,
 
Quid prius eveniat num sapor, anne dolor.
 
Mus peccator homo est; Quisquis mala gaudia carpit
 
Corpore, quod pectus mordeat, intus habet.
 
Poena voluptatis comes est, dolor ipsa voluptas;
 
Jmpurus nunquam gaudia pura tulit.

Proverb. 11.2.
L'orgueil est il venu? aussi est venue l'ignominie.

 
SI tost que la Soury ronger le lard s'avance,
 
La voilá prinse au corps, tout a la mesme instance.
 
Le Croeve-coeur est prest a l'homme qui faict mal:
 
La peine & le pesché marchent d'vn pas esgal.
[pagina 25]
[p. 25]

Poena, comes sceleris.
XI.

OMnes, quas mundus propinat, voluptates apibus non dissimiles esse, non immeritò dixerim, fronte blandiuntur, posticâ pungunt. de sese judicent alij, ad me quod attinet, non memini quidquam mihi vnquam accidisse, cui voluptatis nomẽ meritò tribuendũ censeam. Vnicus sanè dolor corpus magis afficit, quã voluptates mille. Quid mirum? semper aliquis dolor voluptati, dolori nulla voluptas inest. Nullum mortalibus gaudium purum est: Tormentum autem, totum tormentum est. Id si verum in doloribus hisce temporalibus ac momẽtaneis, quanto magis id locum obtinebit in aeternis. Haec si vera, cum particula aliqua corporis affligitur, quanto veriora si corpus vniversum: si dolor vnius articuli, vt putadentis, intolerabilis nonnemini videatur, quid de exquisito animae simul ac corporis supplicio cogitandum est? statuamus igitur nullam hic voluptatem puram esse, vel si vspiam aliqua, certè, nisi in cõscientiae puritate, non inveniri; Nam quemadmodum corpus voluptatum capax non est, nisi benè temperatum, ita nec animus nisi conscientiâ ritè purgatâ.

TEn is niet ongherijmt, de wereltsche wellusten metten Byen te verghelijcken: also de selve beyde de soeticheyt inde mondt, de bitsicheyt en bitterheyt inde steert draghen. Yder oordeele van sich selven, wat my belangt, ick derf segghen dat my noyt yet bejeghent is, dat te rechten den naem van wel-lust mochte gegeven werden. Een eenighe droefheyt, gaet ons veel dieper in, als duysenderley ghenuchten. Ist wonder? daer en is gheen vreucht, die niet altijts wat onsoets ontrent haer en heeft: weedom daer en teghens en heeft nimmermeer een soete bete, maer is over al haer selfs gelijck. Het welcke indien plaetse heeft in tijdelijcke pyne, wat salt zyn vande eeuwighe? Indient plaetse heeft, in een gedeelte des lichaems, wat salt zyn, daer het gheheele lichaem te lyden sal hebben? Indien de pyne van een tant, ofte ander cleyn lit, onlijdelijck wert geacht, wat salt zyn daer lijf en ziele ghesamentlijck inde uyttersten weedom sullen liggen? daer en is dan hier gheen blyschap te verwachten, die recht suyver en onvermengt is: ten ware in een oprecht ghesuyvert ghemoet: want, ghelijck een onguer en onghesont lichaem niet bequaem en is, om wellust te pleghen, en in de selve smake te vinden, soo mede niet ons Gemoet, indien het niet gesuyvert en sy, van doodelijcke wercken.

GENES. 2.17.

 

DE ligno autem scientiae boni & mali ne comedas, in quocunque enim die commederis ex eo, morte moriêris.

PROVERB. 11.21.

 

DE main en main le meschant, ne demeurera point impuny.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken