Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 54]

1 Corinth. 15.54.
Doot vvaer is u prickel?

DE Doot is aen den mensch, dat aen dees jonghe dieren
Is t'holle momme-tuygh; de cleyne jonghers tieren,

Soo haest sy dat aensien, en vallen in de vlucht:

Maer die wat sneger zijn, die nement voor ghenucht.

Soo haest een weerelts kint de bleecke doot voelt comen,
T'hart sinckt hem in de schoen, sijn lust is hem benomen:

Maer die dit spoock, in God, door-siet van alle kant,

En wijcktet niet een voet, maer biettet als de hant.

Mors larvae similis, tremor hinc; nihil inde maligni.

ID mors est homini, trepidis quod larva puellis;

Excitat ingentes frons vtriusque metus.

Larva fugat pueros, frontem, non terga, videntes;

Ast alijs risùm posteriora movent.

Sensibus incurrit cum lurida mortis imago,

Hei mihi! quam multis spes animusque cadit.

At cui terga necis melior doctrina revelat,

Clamat, ades vitę mors melioris iter.

Le fol s'en fuit, le sage s'en mocque.

COmme, aux enfans, paroist le masque espouventable;
A l'homme ainsi la mort ressemble miserable,

Mais qui, de tous costès, ces monstres taste & voit,

En fin n'y trouve rien qu' espouvanter le doit.

[p. 55]

Tremor hinc, nihil, inde maligni.
XXVI.

PVdore suffundor quoties homines, solo naturae lumine illustratos, optimam illam Philosophiam (mortis cogitationem dico) nõ tantùm summoperè coluisse, verùm etiam mortalitati medium vnguem ostendisse, comperio. Philippus, rex Macedonum, in medijs aulae delitijs, Puerum voluit indiès sibi acclamare; Hominem te memento, Philippe. AEgyptijs, inter epulandum, sceleton convivis exhibere solenne fuit, cum elogio: Mortui sic eritis. Hegesias, de Animae Immortalitate graviter disserendo, mortalitatis metum multis adeò excussit, vt spontè ad mortem properarent. Calcar mihi addunt homines futurae faelicitatis ignari quò ita me componã, ut mortalitatis exuvias animo sè aliquandò deponam. Et videor oculis fixis ac irretortis mortem me aspicere jam nunc posse. Et quidni id faciam? Non mundus, cum hinc decedam, me desideraturus est; plures enim ac meliores incolae illi supererunt. Non ego, cum moriar, mundum desiderabo; plurima enim, ipso meliora, me exspectant: in hoc vbique ingens est calamitas, extra hunc, summa futura est foelicitas.

ICK schames my, t'elcken als ick bemercke dat menschen, door het ingeven vande nature alleenlijck gheleydet sijnde, van het beste deel der wijsheyt (ic segge van de bedenckinge des Doots) niet alleenlijck veel hebben gehouwen, maer selfs dit leven gans weynich hebben geacht. Philips Coninck van Macedonien, midden in de weelde van een dertel hoff, hadde een Ionghelinck ghelast dach aen dach hem in d'oire te comen by ten, Philips gedenckt dat ghy een mensche zyt. Die van AEgypten hadden voor een ghewoonte, in het vroyelijckste van hare maeltijden, een gheraemte van een doot mensche, te voorschijn te brengen, met een by-reden aende ghenoode, Doot zijnde, suldy aldus wesen. Hegesias leerde met soo-danighen ghewich te vande onsterffelijckheyt der Sielen, dat hy aen vele, niet alleenlijck de vreese des doots gheheelijck wech nam, maer oock lust dede crijgen tot het sterven. Dusdanighe menschen, niet wetende vãde toecomẽde gelucksalicheyt, geven my daghelijckx als een spoor, om dese bedenckinghe my gansch en al ghemeensaem te maken: Dies vethope ick oock (door Gods genade) de sake daer toe nu gebracht te hebbẽ, dat ick de doot onder haer holle oogen, sonder my t'ontstellen, soude dervẽ aensien. En wat sou my doch van sulcx weder-houwen? De werelt (off ick schoon van hier scheyde) en sal my niet eens missẽ, overmidts sy noch inwoonders genoech, en beter als ick ben, sal blijven behouden: Ick, van ghelijcke, en sal de werelt niet eens missen, want veel dinghen die beter zyn als sy, sullen my ghewerden: Inde werelt is uytnemende ellendicheyt, buyten de werelt onvuytsprekelijcke ghelucksalicheyt.

CASSIOD. IN PSALM.

QVis mortem temporalem metuat, cui aeterna vita promittitur? Quis labores carnis timeat, quum se in perpetuâ requie nouerit collocandum?

PSEAVM. 15.15.

TOute sorte de morts des bien-aimés de l'Eternel est precieuse devant ses yeux.

PHILIP. 1.23.

MOn desir tend a desloger & estre avec Christ.