Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 60]

Psalm 39.7.
Sy vergaderen ende en vveten niet vvie het crijghen sal.

WAt lust den armen mensch, met handen en met voeten,
Hier in dit aerden hol, ghelijck een mol, te wroeten?

Wat heeft hy doch, voor al zijn sweet, meer als t'furet?

Een ander eet het wilt, en hy crijcht nau een sleth.

Eens af-ghesleten doucx, om mé te zijn begraven,
Dat is den gantschen loon voor al zijn anxtich slaven.

Wel aen, t'is lanck genoech ghewroet, hef op u hooft,

En spoort na wilt, waer van ghy noyt cont zijn berooft.

Quod capis, alter habet.

ECquid adhuc atris caput abdis, homuncio, lustris?

Ecquid adhuc vili pectora condis humo?

Tu viverra tuis, tu mente manuque laboras,

Et mox qui prędâ gaudeat, alter erit:

Alter erit, qui vina cadis depromat avitis,

Vach! dabitur cineri trita lacerna tuo.

Si sapis, ergo putri tandem caput exere terrâ;

Quaeque rapi nequeant pręmia, disce sequi.

Eccl. 4.17.
Son oeil ne voit iamais assez de richesses, & ne pense point pour qui travaille-ie & prive ma personne de bien?

AQuoy te sert, mortel, par avarice, & rage,
Par peine, par labeur de consumer ton age?

Ne vois tu pas qu'aux tiens ne sers que de furet?

La peine est seule a toy, vn autre a le banquet.

[p. 61]

Qvod capis, alter habet.
XXIX.

O Curas hominum! O quantum
est in rebus inane!

Hic tametsi liberis orbus, censum tamen alieno haeredi nutrire non desinit: iste, cum diu parcè vixerit, opibusq; familiae congerendis aevum consumpserit, quot filios, totidem cadaver exspectantes vultures circùm sese habens, tandem exspectato fine supremum diem claudit, ac personato fletu nudus in terram abditur. Saladinus, qui Syriam, Egyptum, ac Africae bonam partem subegit, vicinus morti in cogitationem hanc serio̔ descendisse dicitur, ac proinde supremâ voluntate voluisse, pro omni pompâ funebri, tunicam tantùm interiorem in hastâ sublimem efferri cum acclamatione: Unum hoc ex Domitore orientis restare. Est sanè, est, inquit Eccl. 5.12. alia infirmitas pessima, quam vidi sub sole, divitiae conservatae in malum domini sui: pereunt enim in afflictione pessimâ. Sicut egressus est nudus de vtero matris suae, sic revertetur, & nihil auferet secum de labore suo. Quid ergo prodest ei, quod laborauit in ventum, cunctis diebus vitae suae? Cognovi, inquit idẽ cap. 3.12. quod non esset melius, quam laetari & benè facere in omni vitâ, hoc enim donũ est Dei.

ACh! hoe ydel zyn de sorghen,
Die den armen Mens verworghen.

Den desen, al hoe wel sonder kinderen, en laet niet affschatten te versamelen voor een erfghenaem, die hy niet en kent: Den ghenen, kinderen hebbende, midtsgaders langhe en veel voor de selve hebbende ghesorcht, en heeft menichmael, voor alle zyn sorghen, geen andere vergeldinge, als de sorge van sijne kinderen, duchtende dat hy te langhe leven sal: werdende dagelijckx vande selve niet anders besien, dan gelijck een stervende ghedierte, van een graghen Giervoghel: tot dat hy ten laetsten, met ghemaecte ende uyt-geperste tranen, naeckt in het diepte der aerden neder wert gelaten. Saladijn die Syrien, AEgypten, ende een groot deel van Africa t'onder heeft ghebracht, gevoelende sijn tijdt daer te zyn, nae dat hy sick selfs ernstelijck in dese bedenckinghe hadde ghegheven, heeft eyntelijck by uytterste wille bevolen, datmen voor de Bare in plaetse van pronck-cleederen, prachtighe wapenen ofte ander Lijck-cieringe, alleenlijck sijn hemde-rock, aen een lance gehecht, souden omdraghen: met een by-roup vande Overwinner van Oosten, is dit maer alleen overich. Dat is een boose plaghe, seydt Salomon, die ick sach onder der sonnen: Rijckdom bewaert tot schade diens, die hem heeft: want den rijcken comt om met grootẽ jammer. Ghelijck hy naeckt van sijns moeders lijf gecomen is, soo vaert hy weder henen. Wat helpet dat hy inden wint gearbeyt heeft? Alle sijn leef dage heeft hy in duystere gegetẽ, &c. Ick mercke, seydt den selven, datter niet beter en is als wel doen en vrolijck zyn.

LVC. 12.

STulte, hac nocte anima repetetur a te quae autem parasti, cujus erunt?

De imperatore Severo memoriae proditum est: eum, cum sensim mortem sibi imminere sensisset, linteum, in quo tumulandus erat, per castra conto levatum circumferri, & per praeconem edici jussisse; En! ex amplissimis regni opibus, quod vnicum Severus imperator secum auferet.